باران

باران: قطره‌هاى آب، در حال فرو چكيدن از ابر.

در بابهاى طهارت، صلات و زكات از آن سخن گفته شده است.

وضو(1)و غسل ترتيبى(2)با باران صحيح است.

براى همسايه مسجد مكروه است نماز را در غير مسجد بخواند، مگر در صورت عذرى مانند بارش باران.(3)خواندن نماز استسقاء(-->نماز باران)جهت آمدن باران، مشروع است.(4)

زكات غَلّات (گندم، جو، كشمش و خرما) كه از باران آبيارى شده، يك‌دهم است(5)(-->زكات).

دعا كردن هنگام بارش باران مستحب است.(6)نسبت دادن بارش باران به انواء (ستارگانى خاص) به اعتقاد مؤثّر بودن آنها در آمدن باران، آن گونه كه مردم عصر جاهلى معتقد بودند شرك و حرام است.(7)

(-->آب باران)

باربرى -->حمل و نقل

باردارى -->آبستنى

بارع

بارِع: نام اسب چهارم مسابقه(1)(-->اسب دوانى).

باركه

باركه: شترِ به زانو خوابيده.

از آن به مناسبت در باب حج ياد شده است.

مستحب است در حج، اِشعار شتر(-->اشعار)در حال خوابيده بودن آن به زانو انجام گيرد.(1)

نحر(-->نحر)شتر به حالت باركه جايز است هرچند به حالت ايستاده افضل است. درصورت نحر به حالت باركه، مستحب است دو دست شتر از سُم تا زانو يا زير بغل بسته و دو پايش رها باشد.(2)

• (1)جواهر الكلام 28/ 214 .
• (1)النهاية/ 214
• (1)العروة الوثقى 1/ 362
• (2)منهاج الصالحين (خوئى) 2/ 340 و 343 .
• (2)502
• (3)2/ 402
• (4)توضيح المسائل مراجع 1/ 770 م 1407
• (5)العروة الوثقى 4/ 68
• (6)جواهر الكلام 12/ 154 .
• (7)جواهر الكلام 12/ 154 .