همراه داشتن عصاى تهيّه‌شده از چوب درخت بادام تلخ در سفر، مستحب است.(2)

باد معده

باد معده:باد بيرون آمده از مخرج غائط.

در بابهاى طهارت، صلات و اعتكاف آمده است.

احكام:خروج باد معده از مخرج طبيعى غائط و نيز از مخرج غير طبيعى درصورتى كه در فرد عادت شده باشد، موجب بطلان طهارت است؛ ليكن در اينكه باد خارج شده از مخرج غيرطبيعى كه به حدّ عادت نرسيده موجب بطلان وضو مى‌شود يا نه، اختلاف است. قول به عدم بطلان به مشهور نسبت داده شده است.(1)

آغاز كردن به نماز با حبس باد معده(2)و نيز خارج كردن باد معده در مسجد(3)مكروه است. كسى كه مبتلا به خروج پى در پى باد معده است، براى نماز حكم مبطون(-->مبطون)را دارد.(4)معتكف(-->اعتكاف)براى امرى ضرور ـ مانند خارج كردن باد معده ـ مى‌تواند از مسجد خارج شود.(5)

باديه نشين

باديه نشين:بيابان نشين.

به كسانى كه مكان ثابتى براى اقامت ندارند بلكه به صورت سيار در صحراها و مراتع زير چادر زندگى مى‌كنند، «بَدَوى» يا باديه نشين گفته مى‌شود، در مقابل «حَضَرى» كه اعم از شهر نشين و روستا نشين است. از اين عنوان در بابهاى صلات، جهاد، وكالت، نكاح و شهادات سخن رفته است.

تعلّق احكام شرع بر مكلّف با قطع نظر از خصوصيات سكونتى و زندگى او است. از اين‌رو، باديه نشين در احكام با شهرنشين و روستانشين يكسان است

• (1)جواهر الكلام 1/ 393 ـ 396 ؛ مستمسك العروة 2/ 255
• (2)جواهر الكلام 11/ 89
• (2)جواهر الكلام 18/ 163 ؛ الحدائق الناضرة 14/ 44 .
• (3)العروة الوثقى 2/ 409
• (4)الحدائق الناضرة 2/ 389
• (5)جواهر الكلام 17/ 182 .