responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 385

استحباب آن را به سه مورد يادشده (نماز، طلب حاجت و سفر) محدود كرده و در غير آن موارد، اسدال(-->اسدال)را پس از تحنُّك مستحب دانسته‌اند؛ بدين معنا كه بعد از فراغ از بستن عمامه ابتدا يك طرف آن را از زير چانه عبور مى‌دهد سپس اسدال مى‌نمايد.(9)

تحويل

تحويل: جابه‌جا كردن و از حالى به حالى برگرداندن/ تسليم مال تعهّد شده به متعهّدٌلَه(-->اقباض).

از تحويل به معناى نخست در باب طهارت و صلات به مناسبت سخن رفته است.

طهارت:هنگام وضو اگر انگشتر و مانند آن از چيزهايى كه مانع رسيدن آب به پوست مى‌شوند در دست باشد واجب است با جابه‌جا كردن و چرخاندن آن آب را به پوست برساند و اگر انگشتر مانع نباشد بنابر تصريح برخى جابه‌جا كردن آن مستحب است.(1)

نقل و جابه‌جا كردن ميّت پس از دفن به غير مشاهد مشرّفه(-->مشاهد مشرّفه)و نيز بنابر مشهور به مشاهد مشرّفه جايز نيست(2)(-->نقل).

صلات:انگشتر را از انگشتى به انگشت ديگر كردن در حال نماز به منظور حفظ عدد ركعات، جايز است.(3)

از مستحبّات نماز استسقاء(-->نماز باران)براى امام و نيز ـ بنابر قولى ـ براى مأموم، تحويل ردا (عبا) است و مراد از آن پشت و رو و يا سروته كردن عبا است.(4)برخى گفته‌اند: جمع هردو، نيكو و مطلوب است.(5)

در تعداد و محل تحويل ردا در نماز استسقاء اختلاف است. اكثر فقها يك بار تحويل، پس از اتمام نماز و قرارگرفتن امام بر فراز منبر قبل از ايراد خطبه را مستحب دانسته‌اند. برخى سه بار تحويل را براى امام


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 385
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست