تحميد

تَحميد: گفتن «الحَمدُ لِلّه» يا «الحَمدُ لِلـّهِ رَبِّ العالَمين».

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

حكم:تحميد يا واجب است يا مستحب.

تحميد واجب:تحميد به عنوان جزئى از تسبيحات اربع در ركعت سوم و چهارم نماز بنابر قول به وجوب آن(1)و در دو خطبه نماز جمعه(2)و نيز در نماز خوف(-->نماز خوف)در صورت عدم امكان ركوع و سجود حتّى با اشاره كه نوبت به گفتن تسبيحات اربع به جاى هر ركعت مى‌رسد، واجب است.(3)

تحميد مستحب:تحميد در همه حالات بويژه در موارد زير مستحب است: بعد از فراغ از وضو؛(4)هنگام نگاه كردن در آينه؛(5)بعد از عطسه براى عطسه كننده و نيز شنونده عطسه؛(6)براى مأموم بعد از فراغ امام از حمد؛(7)براى نماز گزار بعد از گفتن{سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ }؛(8)در آغاز تشهّد(9)و نيز دو يا سه بار گفتن آن بعد از فراغ از تشهّد اوّل؛(10)صد بار براى امام در نماز استسقاء(-->نماز باران)پس از قرار گرفتن بر منبر بعد از تكبير، تسبيح(-->تسبيح)و تهليل(11)(-->تهليل)؛ هنگام ورود به مسجد(12)و وقوف در عرفات و مشعر(-->وقوف)و در اثناى غذا خوردن و پايان آن.(13)

بسيار حمد كردن خداوند هنگام روآوردن و آشكار شدن نعمتهاى الهى بر انسان، مستحب است(14)و نيز از مستحبّات مؤكّد بعد از نماز، تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام است كه از اركان آن 33 بار تحميد است كه بنابر مشهور بعد از 34 بار تكبير گفته مى‌شود.(15)

تَحَنُّك -->تحنيك

تحنيط

تَحنيط: حنوط كردن(-->حنوط).

• (1)جواهر الكلام 10/ 38
• (10)جواهر الكلام 11/ 277
• (11)12/ 146
• (12)14/ 81
• (13)36/ 452 ـ 453
• (14)وسائل الشيعة 7/ 174
• (15)الحدائق الناضرة 8/ 519 .
• (2)11/ 207
• (3)المقنع/ 130
• (4)جواهر الكلام 2/ 339
• (5)وسائل الشيعة 7/ 173
• (6)العروة الوثقى 1/ 717
• (7)804
• (8)672 ؛ جواهر الكلام 10/ 114
• (9)العروة الوثقى 1/ 691