تحرير -->آزادى

تحريش

تَحريش: تحريك بر شرّ.

در روايات از تحريك حيوانات نسبت به يكديگر و به جان هم انداختن آنها نهى شده و تنها سگها از اين امر مستثنا گشته و تحريك آنها نسبت به يكديگر جايز شمرده شده است. برخى بر اساس روايات يادشده به كراهت اين كار جز در سگها تصريح كرده و برخى ديگر حرام بودن آن را بعيد ندانسته‌اند.(1)

تحريض -->تشويق

تحريك -->حركت

تحريم

تحريم: حرام قرار دادن چيزى.

تحريم در برابر تحليل، به معناى حرام قرار دادن چيزى است و حرام، مقابل حلال، چيزى است كه مكلّف ملزم به ترك آن است. منشأ تحريم و تحليل اشياء، مفاسد و مصالح واقعى موجود در آنها در ارتباط با مكلّف است؛ از اين‌رو، تحريم يا تحليل چيزى شأن شارع مقدّس است؛ چه اينكه تنها او عالم به مصالح و مفاسد واقعى اشياء است. بدين جهت تحريم چيزى كه خداوند آن را حرام نكرده با علم به آن، موجب ارتداد(-->ارتداد)است.

شرط صحّتِ شرايطى كه در عقد ذكر مى‌شود اين است كه موجب تحريم حلال يا تحليل حرامى نشود وگرنه شرط، باطل خواهد بود(-->عقد)؛ ليكن در شريعت برخى چيزها سبب حرمت برخى چيزهاى ديگر قرار گرفته كه اسباب آن به اختيار انسان گذاشته شده است و او با ايجاد آن اسباب، امر يا امورى را بر خود حرام مى‌كند، مانند ظهار(-->ظهار)يا ايلاء زوجه(-->ايلاء)كه سبب حرمت آميزش با وى، و طلاق(-->طلاق)كه موجب حرمت زوجه بر زوج، و يا تكبيرة الإحرام نماز(-->تكبيرة الإحرام)كه سبب تحريم منافيات آن مى‌گردد.

از قواعد فقهى، اصل اباحه است(-->قاعده حلّيت). بر پايه اين اصل، آنچه

• (1)وسائل الشیعة 11/ 522؛ بحار الانوار 64/226.