از آن به مناسبت در بابهايى همچون طهارت، صلات، حج، سبق و رمايه، نكاح، صيد و ذباحه، غصب و ديات سخن رفته است.
طهارت:برخى قدما باد را همچون آفتاب از مطهِّرات(-->مطهِّرات)شمردهاند.(1)از شرايط حصول طهارت به آفتاب آن است كه خشكانيدن، مستند به آن باشد؛ ليكن در اينكه آيا دخالت مثل باد در خشكيدن، به حصول طهارت زيان مىرساند يا نه، اختلاف است.(2)ادرار كردن رو به باد كراهت دارد.(3)
از نشانههاى قبله درصورت ندانستن آن، بادهاى چهارگانه جنوب، شمال، صبا و دبور است. مراد، جهت وزيدن اين بادها است كه مكلّف با استقبال به آن جهت بهگونهاى خاص، قبله را به شكل تقريبى مىيابد. محلّ وزيدن باد جنوب حدّ فاصل بين مشرق اعتدالىِ ستاره سهيل و مشرق اعتدالى خورشيد، محلّ وزيدن باد شمال فاصله بين ستاره جُدَىْ تا مغرب اعتدالى خورشيد، جهت خيزش باد صبا حدّ فاصل ميان مشرق خورشيد و جُدَىْ و ناحيه وزش باد دبور حدّ فاصل مغرب خورشيد و ستاره سهيل است.(5)
براى ساكنان شام جهت يافتن قبله نشانههايى ذكر شده است؛ از جمله قرار دادن محلّ وزيدن باد صبا بر گونه چپ و باد شمال بر كتف راست. براى اهل يمن نيز قرار دادن محلّ وزيدن باد جنوب بر كتف راست از علائم قبله شمرده شده است.(6)
برخى قراردادن محلّ باد صبا بر گوش راست و باد شمال بر چشم راست و باد دبور بر گونه چپ و باد جنوب بين دو چشم را براى ساكنان بصره، بحرين، يمامه، خوزستان، فارس و سيستان و محلّ وزيدن باد صبا بر گونه راست و باد شمال، رو به رو و دبور بر گوش چپ و جنوب بين دو كتف را براى اهالى سِنْد، هند، مُلْتان، كابل و مانند آن از نشانههاى