قاعده تجاوز:اگر مكلّف در به‌جا آوردن جزئى از عبادت پس از تجاوز از محل آن شك كند ـ مثلا در نماز پس از به‌جا آوردن سجده شك كند ركوع را گزارده يا نه ـ بر اساس قاعده تجاوز از محل، نبايد به شك خود اعتنا كند و بر اين شك هيچ اثرى مترتّب نيست. ملاك قاعده تجاوز، شك در اتيان جزء است نه شك در صحّت با احراز وجود آن(8)(-->قاعده تجاوز).

تجاوز؛ قاعده -->قاعده تجاوز

تَجاهُر به فسق -->تظاهر به فسق

تجديد

تجديد: از نو انجام دادن عمل.

از آن به مناسبت در بابهاى مختلف فقهى نظير طهارت، صوم، حج و نكاح سخن رفته است كه به اهمّ مباحث و مسائل آن اشاره مى‌شود.

حكم:تجديد به واجب، حرام، مستحب، مكروه و مباح تقسيم مى‌شود.

واجب:تجديد وضو بر مستحاضه قليله و متوسطه براى هر نماز واجب است(1)(-->استحاضه).

حرام:اگر معابد اهل ذمّه(-->اهل ذمّه)خراب شود بنابر قول برخى تجديد بناى آن حرام است؛ هرچند در صورت عدم خرابى، وجود معبد بلامانع باشد.(2)

مستحب:كسى كه وضو دارد تجديد آن براى هر نماز ـ اعم از فريضه و نافله ـ مستحب است؛(3)ليكن در استحباب تجديد وضو افزون بر يك بار براى يك نماز و نيز در مشروعيت آن براى غير نماز از ديگر غايات وضو همچون مسّ قرآن و ورود به مسجد، اختلاف است. برخى در فرض فاصله افتادن بين وضوى اوّل و دوم به زمان قابل اعتنا، قائل به مشروعيت تجديد افزون بر يك بار آن براى يك نماز شده‌اند. برخى بين صورت احتمال پيدايى حدث (از نواقض وضو) و عدم آن تفصيل داده،

• (1)جواهر الكلام 3/ 313 و 319
• (2)21/ 284
• (3)مستند الشيعة 2/ 37
• (8)مأة قاعدة فقهية/ 84 .