مبلّغ دينى از اين حكم مستثنا و گرفتن آن جايز است.(17)

تَبَنّى -->فرزند خواندگى

تبيع

تَبيع: گوساله يك ساله.

تبيع، گوساله نر و تبيعه، گوساله ماده يك ساله است.(1)تبيع به مطلق گوساله ـ اعم از نر و ماده ـ نيز تعريف شده است.(2)از اين عنوان در باب زكات و حج سخن رفته است.

زكات:در هر سى رأس گاو ـ با تحقّق شرايط ـ يك تبيع يا تبيعه زكات داده مى‌شود. بنابر اين در شصت رأس گاو، دو تبيع يا تبيعه، در نود رأس، سه تبيع يا تبيعه ـ و همين طور به بالا ـ پرداخت مى‌شود(3)(-->زكات).

حج:در قربانى حج، ثَنىّ كفايت مى‌كند. مشهور، ثنى را به تبيع تعريف كرده‌اند. مقابل مشهور برخى ثنى را به گاو دوساله تعريف كرده‌اند(4)(-->ثنى).

تَبيعه-->تبيع

تبييت

تَبْييت: اراده و عزم بر انجام دادن كارى از شب/ شبيخون زدن بر دشمن(-->شبيخون).

از تبييت به معناى نخست در باب صوم سخن رفته است.

بنابر مشهور، در نيّت روزه يكى از دو امر واجب است: نيّت در اوّلين جزء از زمان شروع روزه يا تبييت؛ يعنى نيّت روزه از شب (قبل از طلوع فجر).(1)

همان گونه كه نماز در سفر قصر مى‌شود، روزه نيز در سفر صحيح نيست؛

• (1)جواهر الكلام 15/ 124
• (1)الحدائق الناضرة 13/ 18 ـ 19 ؛ جواهر الكلام 16/ 191 ـ 192
• (17)وسائل الشيعة 27/ 141 ـ 142 .
• (2)115
• (3)114 ـ 115
• (4)19/ 136 ـ 138 .