هـ . تذكيه:هرگاه حيوانى كه جنين در رحم دارد تذكيه شود، جنين آن نيز به تبع مادر تذكيه مى‌شود(13)(-->تذكيه).

نيّت تبعيّت:از شرايط قصر نماز در سفر، قصد مسافت شرعى (هشت فرسخ رفت يا چهار فرسخ رفت و چهار فرسخ برگشت) است. در قصد مسافت، قصد استقلالى لازم نيست؛ بلكه در مثل برده، زوجه، خدمتكار، اجير و اسير در صورتى كه بداند متبوع وى قصد مسافت دارد، او نيز مصمّم و يا ناگزير از همراهى با وى باشد، قصد تبعى كفايت مى‌كند(14)و نيز در مورد گزينش مكانى به عنوان وطن اگر تابع به تبعِ متبوع خويش قصد وطنيت كند ـ هرچند به طور ضمنى ـ آن مكان وطن تابع نيز محسوب مى‌شود مانند فرزندان نابالغ و زن كه به طور معمول تابع والدين و شوهراند.(15)

تبعيد

تبعيد[= تَغْريب؛ نَفى بَلَد]: بيرون كردن بزهكار از محلّ زندگى يا محلّ ارتكاب بزه و يا محلّ اجراى حد.

از آن در باب حدود سخن رفته است.

شارع مقدّس براى ارتكاب برخى گناهان، كيفر تبعيد قرار داده است. اين گناهان عبارتند از:

1. زنا:مردى كه تازه ازدواج كرده است چنانچه پيش از آميزش با همسرش، با زنى زنا كند، حدّ وى علاوه بر صد تازيانه و تراشيدن سر، تبعيد است. در ثبوت مجازات تراشيدن سر و تبعيد براى مرد مجرّدى كه زنا كرده اختلاف مى‌باشد.(1)برده(2)و به قول مشهور، زن مجرّد(3)در صورت ارتكاب زنا تبعيد نمى‌شوند(-->زنا).

مبدأ تبعيد:هرگاه محلّ ارتكاب بزه يا اجراى تازيانه، غير محلّ زندگى

• (1)جواهر الكلام 41/ 323 ـ 327 ؛ مبانى تكملة المنهاج 1/ 199
• (13)مستند الشيعة 15/ 455
• (14)جواهر الكلام 14/ 237 ؛ العروة الوثقى 2/ 117
• (15)جواهر الكلام 14/ 256 ؛ العروة الوثقى 2/ 142 ؛ مستمسك العروة 8/ 111 .
• (2)جواهر الكلام 41/ 330
• (3)328 ـ 329 ؛ مبانى تكملة المنهاج 1/ 200 ـ 201