پيامبران

پيامبران:برگزيدگان الهى و صاحبان منصب نبوّت.

پيامبران، شخصيتهاى برجسته، ممتاز و برگزيده‌اى هستند كه شايستگى دريافت وحى الهى را پيدا كرده و خداوند به آنان وحى نموده است. اوّلين آنان حضرت آدم ابوالبشر و آخرين ايشان حضرت محمّد بن عبداللّه صلّى اللّه عليه و آله، برگزيده برگزيدگان و افضل پيامبران است كه علاوه بر امتيازات ساير انبيا از امتيازات ويژه‌اى برخوردار مى‌باشد(-->پيامبر اسلام). از اين عنوان در بابهاى طهارت، صلات، صوم، تجارت، نكاح و حدود سخن گفته شده است.

اعتقاد و اقرار به نبوّت پيامبران عليهم السّلام و تصديق آنچه از سوى خدا آورده‌اند، واجب است(1)و انكار آن موجب كفر(-->كفر)و ارتداد(-->ارتداد)مى‌گردد. بنابر قول به بطلان روزه با دروغ بستن بر حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله برخى، ساير انبيا عليهم السّلام را در حكم فوق به پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله ملحق كرده‌اند.(2)

انبيا عليهم السّلام به جهت منزلت والايى كه نزد خدا و حقوقى كه بر خلق خدا دارند، شايسته احترامى ويژه هستند و تعظيم و تكريم آنان از شعائر الهى به شمار مى‌رود و مسّ نام آنان بدون طهارت (وضو يا غسل) بنابر مشهور، حرام(3)و دشنام دادن به ايشان موجب ارتداد است؛ بلكه بنابر تصريح برخى كشتن دشنام دهنده واجب است. چنان‌كه دشنام‌دهنده پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله، محكوم به همين حكم است.(4)

فرستادن سلام و صلوات بر پيامبران عليهم السّلام هنگام ذكر نام آنان، مستحب است و افضل آن است كه بدين‌گونه باشد: نخست بر پيامبر اسلام و آل او صلوات اللّه عليهم سپس بر آنان، سلام يا صلوات فرستاده مى‌شود(مثلا اين‌گونه: على نبينا و آله و عليه السّلام) مگر در مورد حضرت ابراهيم عليه السّلام كه برخى گفته‌اند: ابتدا بر او، سپس بر رسول خدا و خاندان او صلوات اللّه عليهم، صلوات فرستاده مى‌شود (مثلا اين‌گونه: عليه و على نبينا و آله السّلام).(5)

• (1)المقنعة/ 30
• (2)جواهر الكلام 16/ 226 ؛ العروة الوثقى 3 / 550
• (3)جواهر الكلام 3 / 217 ؛ مستمسك العروة 3/ 45
• (4)جواهرالكلام 41/ 436 ـ 437
• (5)العروة الوثقى 2/620