responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 293

حكم يادشده اختصاص به امام دارد يا همه شركت كنندگان در نماز مشمول آن هستند، اختلاف است.(3)

حج:بنابر مشهور پياده رفتن به حج به قصد خضوع و خشوع و تحمّل مشقّتِ بيشتر به منظور نيل به قرب الهى ـ درصورتى كه موجب ضعف نشود ـ افضل از سواره است؛ ولى چنانچه انگيزه پياده روى به حج صرفه‌جويى در هزينه باشد، سواره رفتن افضل از پياده رفتن است.(4)

كسى كه پياده به حج مى‌رود مستحب است هنگام احرام تلبيه(-->تلبيه)را با صداى بلند ادا كند.(5)

برخى گفته‌اند: پياده رمى جمرات كردن(-->رمى جمره)افضل از سواره رمى كردن است.(6)در وجوب يا استحباب پياده طواف كردن(-->طواف)اختلاف است. بسيارى قائل به استحباب آن هستند.(7)پياده سعى كردن(-->سعى)مستحب است.(8)

جهاد:در گذشته كه جنگجويان خود عهده‌دار تأمين ابزار جنگى انفرادى بودند پياده نظام كه بدون مَركب (اسب) در جهاد شركت مى‌كرد از غنيمت(-->غنيمت)يك سهم داشت و سواره نظام دو سهم.(9)

پياز

پياز: گياهى معروف.

از آن به مناسبت در باب صلات و نكاح ياد شده است.

داخل شدن به مسجد براى كسى كه دهانش بوى پياز، سير و ديگر چيزهاى بد بو مى‌دهد مكروه است.(1)مرد مى‌تواند همسر خود را از خوردن پياز و هرچيز بد بو، منع كند.(2)

مستحب است براى كسى كه وارد شهرى مى‌شود از پياز آن‌جا بخورد.(3)

پيامبر اسلام

پيامبر اسلام:حضرت محمّد بن عبداللّه صلّى اللّه عليه و آله.

از وجود مبارك آن حضرت در بابهاى طهارت، صلات، صوم، حج، نكاح و حدود سخن رفته است.


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 293
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست