چنان‌كه خوردن آن در اوّل ماه استحباب دارد.(2)

پنيرمايه -->انفحه

پود -->تار و پود

پوست

پوست: لايه رويينِ تن آدمى، حيوان و گياه.

از آن در بابهايى نظير طهارت، صلات، زكات، حج، تجارت، صيد و ذباحه، اطعمه و اشربه، قصاص و ديات سخن رفته است.

1. پوست انسان

طهارت:پوست بدن زنده(1)و نيز مرده مسلمان پيش از سرد شدن(2)يا پس از غسل ميّت(3)(-->غسل ميّت)پاك و پوست بدن كافر مطلقا(4)و مرده مسلمان بعد از سرد شدن و قبل از غسل ميّت(5)نجس است. كشيده شدن پوست صورت از نشانه‌هاى مرگ شمرده شده است.(6)

رساندن آب به پوست در اعضايى كه در وضو شسته مى‌شود واجب است مگر آنكه بر روى پوست مو احاطه داشته باشد. در اين صورت شستن ظاهر كفايت مى‌كند؛(7)ليكن در غسل، شستن ظاهر كفايت نمى‌كند و در هر صورت آب بايد به پوست برسد(8)(-->تخليل).

قصاص:ورود آسيب عمدى به پوست سر يا بدن كسى موجب ثبوت قصاص مى‌گردد(-->قصاص).

ديات:ديه خراش پوست سر يا صورت اگر خون نيايد بنابر مشهور يك شتر يا ده مثقال شرعى طلا و اگر خون بيايد دو شتر يا بيست مثقال طلا است(-->شِجاج).

اگر پوست صورت بر اثر ضربه يا هر نوع آسيبى ديگر ـ بدون آنكه زخم شود ـ كبود يا سبز و يا سرخ گردد، ديه آن در اوّلى بنابر نظر گروهى شش مثقال شرعى طلا و بنابر قولى ديگر سه مثقال؛ در دومى سه مثقال و در سومى يك مثقال و نيم طلا است.(9)

اگر پوست ديگر اعضاى بدن ـ غير از

• (1)المعتبر 1/ 103
• (2)وسائل الشيعة 25/ 120 ـ 121 .
• (2)قواعد الاحكام 1/ 234
• (3)كتاب الطهارة (امام خمينى) 3/ 89
• (4)منتهى المطلب 3/ 322
• (5)كفاية الاحكام 1/ 58
• (6)جواهر الكلام 4/ 24
• (7)2/ 155 ـ 157
• (8)3/ 80
• (9)مبانى تكملة المنهاج 2/ 378 ـ 380 و 394 ـ 395 ؛ المبسوط 8/ 20