اذن ديگرى حقّ گشودن پنجره در آن را ندارد.(5)

پنجشنبه -->ايّام هفته

پنجه

پنجه: چنگال.

پنجه ـ كه در كلام عرب از آن به «مِخْلَب» تعبير مى‌شود ـ در حيوان به منزله ناخن در انسان مى‌باشد و از آن در بابهاى طهارت، صلات، صيد و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

از نشانه‌هاى حرام گوشت بودن حيوان داشتن پنجه است؛ خواه از پرندگان باشد، مانند باز، عقاب، شاهين و كركس و يا غير پرندگان، همچون شير، پلنگ و گرگ.(1)

پنجه حيوان مرده همچون مو و پشم آن كه داراى روح نيستند پاك است، مگر حيوان نجس العين (سگ و خوك) كه تمام اجزاى آن نجس است.(2)حيوان پنجه‌دار بنابر قول مشهور قابل تذكيه(-->تذكيه)است؛ بنابر اين جسد آن با تذكيه پاك مى‌شود و استفاده از پوست، پشم و موى آن در غير نماز اشكال ندارد هرچند خوردن گوشت آن مطلقا حرام است.(3)

پند

پند: اندرز، نصيحت.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، امر به معروف و نهى از منكر، نكاح، لعان و قضاء سخن رفته است.

طهارت:خواندن شعر در مسجد مكروه است مگر آنكه مشتمل بر پند و نصيحت و مانند آن باشد.(1)

صلات:در خطبه‌هاى نماز جمعه، موعظه كردن مردم با سفارش به تقوا و ترغيب به اطاعت خداوند متعال و اجتناب از گناه و مانند آن، واجب است. برخى، موعظه را در خطبه دوم واجب ندانسته‌اند هرچند آن را موافق با احتياط شمرده‌اند.(2)

• (1)جواهر الكلام 36/ 294 و 298
• (1)العروة الوثقى 2/ 408 ـ 409
• (2)5/ 319 ؛ العروة الوثقى 1/ 122
• (2)جواهر الكلام 11/ 210 ؛ تحرير الوسيلة 1/ 233 ؛ منهاج الصالحين (خوئى) 1/ 185
• (3)جواهر الكلام 8/ 64 و 36/ 199 ـ 201 .
• (5)المبسوط 2/ 297 ؛ جامع المقاصد 5/ 429 .