در آسيب رساندن به هر دو چشم و چهار پلك دو ديه كامل ثابت مى‌شود(5)(-->ديات).

پله

پله: مرتبه و پايه‌اى از نردبان، منبر و مانند آن.

از آن به مناسبت در بابهاى صلات، حج و صلح ياد شده است.

صلات:مستحب است خطيب جمعه پيش از ايراد خطبه بر منبر برآيد و بر پله ماقبل آخر از سمت بالا براى استراحت بنشيند.(1)

حج:مستحب است حاجى پس از خروج از كعبه و پايين آمدن از پله‌هاى آن در حالى كه پله‌ها را سمت چپ خود قرار مى‌دهد رو به كعبه، دو ركعت نماز بگزارد(2)و نيز بر حاجى مستحب است هنگام پايين آمدن از كوه صفا بر پله چهارم بايستد و رو به كعبه، دعاى وارد شده را بخواند.(3)

صلح:در فرض اختلاف مالك طبقه بالا و پايين در ملكيّت پله درصورت عدم وجود بيّنه(-->بيّنه)قول صاحب طبقه بالا با قسم پذيرفته مى‌شود؛ ليكن برخى گفته‌اند: تقديم قول صاحب طبقه بالا با قسم در صورتى است كه آن دو در مالكيت انبارى زير پله نيز با يكديگر اختلاف داشته باشند؛ اما اگر هر دو قائل به مالكيت صاحب طبقه پايين نسبت به انبارى باشند، پله حكم سقف بين دو طبقه را دارد كه بنابر قولى مشترك بين آن دو است و بنابر قولى ديگر، ملك صاحب طبقه بالا است. برخى نيز قائل به قرعه(-->قرعه)بين آن دو شده‌اند.

بعضى گفته‌اند: حكم به مالكيت پله براى مالك طبقه بالا با قسم، در فرض عدم وجود انبارى در زير پله‌ها است و با وجود انبارى هر دو نسبت به پله‌ها موقعيّت مساوى دارند؛ از اين‌رو، چنانچه هر دو قسم بخورند يا از قسم خوردن خوددارى نمايند حكم به اشتراك آنان در پله‌ها مى‌شود.(4)

• (1)المبسوط 1/ 148
• (2)جواهر الكلام 20/ 64 ؛ مناسك حج (امام خمينى)/ 255
• (3)جواهر الكلام 19/ 416 ؛ مناسك حج (امام خمينى)/ 170
• (4)الدروس الشرعية 3/ 351 ؛ جواهر الكلام 26/ 276 و 279 ـ 280 .
• (5)جواهر الكلام 43/ 181 ـ 184 ؛ مبانى تكملة المنهاج 2/ 273 ـ 274 .