زمين از مطهِّرات است كه تَهِ كفش نجس و مانند آن با راه رفتن روى آن پاك مى‌شود؛ ليكن اگر زمين با پلاستيك و مانند آن ـ كه عنوان زمين بر آن صادق نيست ـ فرش شده باشد مشمول حكم يادشده نمى‌گردد(2)(-->زمين).

در اينكه دو جامه احرام لازم است منسوج و بافته باشد يا غير بافته نيز كفايت مى‌كند اختلاف است. بنابر قول دوم، احرام در جامه پلاستيكى درصورتى كه متعارف باشد و عرفاً به آن جامه اطلاق شود صحيح است.(3)

پلك

پلك: پرده پوشاننده چشم.

از آن در بابهاى طهارت، قصاص و ديات سخن رفته است.

طهارت:محلّ روى هم قرار گرفتن دو پلك، جزء باطن بدن محسوب مى‌شود و شستن آن در وضو و غسل لازم نيست.(1)

قصاص:در جنايت بر پلك، قصاص(-->قصاص)ثابت است.(2)اگر شخصى بدون آسيب رساندن به حدقه چشم ديگرى، بينايى آن را از بين ببرد، تنها بينايى چشم او قصاص مى‌شود بدون آنكه به حدقه و پلك آسيبى برسد و چنانچه قصاص بدون آسيب ديدن حدقه و پلك ممكن نباشد، قصاص به ديه تبديل مى‌شود.(3)در فرضى كه پلك مَجْنىٌ‌عَلَيه بر خلاف پلك جانى مژه نداشته باشد، ثبوت قصاص مورد اشكال واقع شده است. درصورت قصاص نيز در اينكه ديه يا ارش مژه جانى بايد پرداخت گردد يا نه، مسئله اختلافى است.(4)

ديات:هر چشم داراى دو پلك(بالا و پايين) است و قطع چهار پلك بنابر مشهور موجب ديه كامل است؛ خواه چشم، مژه و بينايى داشته باشد يا نداشته باشد. در مقدار ديه هر پلك به تنهايى اختلاف است. بنابر مشهور در پلك بالا يك سوم ديه يك چشم(-->چشم)و در پلك پايين نصف ديه يك چشم ثابت است. برخى در هر پلك، يك چهارم ديه، برخى ديگر در پلك بالا قائل به دو سوم و در پلك پايين قائل به يك سوم ديه يك چشم شده‌اند. ديه پلك، جداى از ديه چشم است. بنابر اين

• (1)مستمسك العروة 2/ 132 ؛ العروة الوثقى 1/ 277
• (2)45
• (2)جواهر الكلام 42/ 373
• (3)مناسك حج (مراجع)/ 141 م 280 ؛ كلمة التقوى 3/ 282 .
• (3)371 ـ 373
• (4)375 ؛ مبانى تكملة المنهاج 2/ 374