ميان دو پا به اندازه سه انگشتِ باز تا يك وجب براى مرد؛ موازى و همتراز قراردادن قدمها به سمت قبله؛ بهگونهاى كه يكى بالاتر از ديگرى يا پايينتر از آن نباشد(13)و تكيه دادن يكسان بر هر دو پا.(14)
حج:پوشاندن تمام روى پا در حال احرام بنابر مشهور بر مرد حرام است.(15)
جهاد:پى كردن و بريدن پاى حيوان در جنگ مكروه است(16)(-->پى كردن).
كفّارات:بردهاى كه دو پاى او قطع شده است، زمينگير و معيوب به شمار مىرود. از اينرو، آزاد كردن آن به عنوان كفّاره كفايت نمىكند.(17)
صيد و ذباحه:موارد زير مستحب است: بستن دو دست و يك پا در ذبح گوسفند؛ بستن هر دو دست و هر دو پا در ذبح گاو و بستن دو دست تا زانو و رها كردن دو پا در نحر شتر.(18)
اطعمه و اشربه:مستحب است انسان پس از غذا خوردن بر پشت بخوابد و پاى راست را بر پاى چپ نهد.(19)
حدود:از جمله حدود جارى بر محارب(-->محاربه)بريدن دست راست و پاى چپ او است.(20)همچنين سارق اگر براى بار دوم سرقت كند پاى چپ او قطع مىشود.(21)در اين موارد بايد پاشنه پا باقى بماند(-->سرقت).
قصاص:كسى كه به عمد، پاى ديگرى را قطع كرده، قصاص بر او ثابت است و مَجْنىٌعَلَيه مىتواند جانى را قصاص كند(22)(-->قصاص).
ديات:ديه قطع هر دو پا، ديه كامل و ديه قطع يك پا نصف ديه كامل است. در حكم يادشده تفاوتى ميان قطع پا از مفصل ساق (قدم) يا از خود ساق يا از زانو و يا از ران نيست.(23)اگر بر اثر شكسته شدن پشت، هر دو پا شل شود براى شكستن پشت ديه كامل و براى فلج شدن پاها دو سوم ديه ثابت است(24)(-->پشت).
ديه قطع انگشتان هر دو پا(25)و قطع هر دو ساق و نيز هر دو ران، ديه كامل است و در قطع هر يك، نصف ديه ثابت است(26)(-->انگشت).