ادّعاى خود بيّنه اقامه كند، به اين بيّنه ـ از آن جهت كه موضوع مورد شهادت از تحت تصرّف مدّعى بيرون است ـ بيّنه خارج گويند، در مقابلِ بيّنه داخل(-->بيّنه داخل)كه ذواليد اقامه مى‌كند. از اين عنوان در باب قضاء سخن رفته است.

اگر كسى نسبت به مالى كه تحت تصرّف ديگرى است، ادّعاى مالكيت كند و بر آن بيّنه بياورد، به نفع او حكم مى‌شود و اگر هر دو، بيّنه بياورند در تقديم هر يك از بيّنه داخل و خارج بر ديگرى، يا رجوع به قرعه(-->قرعه)و يا رجوع به مرجِّحات، مانند اعدل يا اكثر بودن شهود و تقديم بيّنه داراى مرجِّح، اقوال در مسئله، مختلف و تا ده قول ذكر شده است.(1)

اگر مفاد شهادت هر دو بيّنه داخل و خارج، مالكيت مطلق ـ بدون ذكر سبب ـ باشد بنابر مشهور، بيّنه خارج مقدّم مى‌شود.(2)

(-->بيّنه)

بيّنه داخل

بيّنه داخل[= بيّنه مُتَشَبِّث]: گواهى‌دهندگان بر مالكيت ذواليد.

اگر نسبت به مالى كه تحت تصرّف كسى است، فردى ديگر نيز ادّعاى مالكيت نمايد و هر دو بر ادّعاى خود بيّنه اقامه كنند، در تقديم بيّنه هر يك بر ديگرى، اختلاف است. به بيّنه‌اى كه ذواليد اقامه مى‌كند ـ از آن جهت كه مال مورد ادّعا در دست او است ـ بيّنه داخل گفته مى‌شود، مقابل بيّنه خارج(-->بيّنه خارج).(1)

(-->بيّنه)

بيّنه شرعى

بيّنه شرعى: شهادت دو مرد عادل(-->بيّنه).

بيّنه فرع -->شهادت فرع

بيّنه؛ قاعده -->بيّنه

بيّنه كامل

بيّنه كامل:قسمى از بيّنه.

عنوان يادشده در باب قضاء ضمن فرعى در كلمات فقها به كار رفته است. آن

• (1)مستند الشيعة 17/ 383 ـ 394
• (1)مستند الشيعة 17/ 383 .
• (2)جواهرالكلام 40/ 416 .