بين الفجرين

بين الفَجْرَيْن:فاصله زمانى بين فجر كاذب و صادق.

از آن به مناسبت در باب صلات ياد شده است.

خواندن نماز شفع و وتر ـ بعد از خواندن هشت ركعت نماز شب(1)(-->نماز شب)ـ و نيز نافله صبح(2)در بين الفجرين افضل است.

بينايى

بينايى: قوّه ديدن رنگها و شكلها، از حواس پنجگانه.

از آن به مناسبت در بابهاى صلات، قضاء، قصاص و ديات سخن رفته است.

صلات:مستحب است مؤذّن، بينا و وقت شناس باشد.(1)

قضاء:در شرط بودن بينايى در قاضى اختلاف است.(2)

قصاص و ديات:اگر بر اثر جنايت عمدى، بينايى كسى از بين برود جانى قصاص مى‌شود. اگر قصاص موجب آسيب رسيدن به حدقه يا مژگان چشم گردد، حقّ قصاص ساقط و تنها ديه ثابت مى‌شود.(3)از بين بردن بينايى دو چشم موجب ثبوت ديه كامل(-->ديات)و يك چشم موجب ثبوت نصف ديه است.(4)

با اختلاف جانى و مَجْنىٌ‌عَلَيه در زوال بينايى، به اهل خبره(-->اهل خبره)رجوع مى‌گردد و شهادت دو مرد متخصص و عادل يا يك مرد و دو زن در اين خصوص پذيرفته مى‌شود.(5)اگر نظر آنان بر عدم بازگشت بينايى يا بازگشت آن پس از مدّتى معيّن باشد و با سپرى شدن آن مدّت بينايى باز نگردد و يا مَجْنىٌ‌عَلَيه قبل از رسيدن آن مدّت بميرد، ديه استقرار مى‌يابد. برخى گفته‌اند: در فرض عدم تعيين زمان براى بازگشت بينايى نيز ديه مستقر مى‌شود. درصورت بازگشت بينايى در زمان تعيين شده، در ازاى مدّتى كه بينايى از دست رفته است ارش(-->ارش)تعلّق مى‌گيرد.

برخى در فرض اختلاف گفته‌اند: چشمان مَجْنىٌ‌عَلَيه در مقابل تابش نورى قوى همچون خورشيد قرار داده مى‌شود. اگر از نور متأثّر و بسته شد حكم به كذب

• (1)الدروس الشرعية 1/ 141 ؛ كشف الغطاء 3/ 128
• (1)العروة الوثقى 2/ 429
• (2)جامع المقاصد 2/ 22 ؛ روض الجنان 2/ 493 .
• (2)جواهرالكلام 40/ 21
• (3)42/ 371 ـ 373
• (4)43/ 301
• (5)302