بى‌مبالاتى

بى‌مبالاتى:بى‌اعتنايى به مسائل دينى.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، تجارت و شهادات سخن رفته است.

طهارت:مستحب است از سؤر(-->سؤر)حائض بى‌مبالات، بلكه هر فرد لاابالى اجتناب شود.(1)

صلات:ترك مستحبات و ارتكاب مكروهات اگر به حدّى برسد كه نشانگر بى‌اعتنايى و پايبند نبودن فرد به دين باشد، جايز نيست.(2)

تجارت:معامله با افراد پست و لاابالى مكروه است.(3)

شهادات:بنابر اشتراط مروّت(-->مروّت)در عدالت(-->عدالت)، بى‌مبالاتى موجب سقوط مروّت و در نتيجه سقوط عدالت شخص مى‌گردد.(4)بى‌مبالاتى فرد از زمينه‌ها و اسباب تهمت (مورد اتّهام واقع شدن) شمرده شده است و از آنجا كه يكى از شرايط پذيرش شهادت شاهد، متّهم نبودن او است، شهادت شخص بى‌مبالات پذيرفته نمى‌شود.(5)

بيمه

بيمه[= تأمين]:نوعى پيمان و قرارداد.

بيمه، نوعى تعهّد و پيمان ميان دو شخص حقيقى يا حقوقى است كه به موجب آن يك طرف متعهّد مى‌گردد در ازاى پرداخت مبلغى از سوى طرف ديگر، درصورت وقوع يا بروز حادثه، خسارت وارده بر او يا بخشى از آن را جبران نمايد. متعهّد را «بيمه گر»، طرف تعهّد را «بيمه گذار» و وجه پرداختى از سوى طرف تعهّد به متعهّد را «حقّ بيمه» يا «وجه بيمه» گويند.

عنوان بيمه از عناوين جديد است كه به فقه راه يافته و ضمن مسائل مستحدثه از آن بحث شده است.

ماهيّتبيمه:بيمه از عقود و قراردادهاى عقلايى است كه در موضوعات مختلف كاربرد دارد؛ ليكن در اينكه عقدى مستقل است و چنانچه تحت هيچ يك از عناوين معهود همچون: صلح، ضمان و

• (1)جواهرالكلام 6/ 171
• (2)ذخيرة المعاد/ 305
• (3)الحدائق الناضرة 18/ 38
• (4)جواهر الكلام 41/ 30 ـ 34
• (5)مجمع الفائدة 12/ 403 .