وجود عيبهايى همچون ديوانگى با شرايطى مجوّز فسخ نكاح بدون نياز به طلاق است(-->ديوانگى)؛ ليكن صرف ابتلاى مرد يا زن به بيمارى روانى تا زمانى كه به حدّ جنون نرسيده مجوّز فسخ پيوند زناشويى نمىگردد(1)(-->ازدواج). هرچند درصورتى كه اين بيمارى سبب ضعف عقل يا سفاهت(-->سفاهت)گردد، بيمار، محجور به شمار مىرود(-->حجر).
البتّه اگر سلامت از بيمارى روانى در عقد، شرط يا توصيف شده و يا عقد بر آن بنا شده باشد، درصورت كشف خلاف، شخص مىتواند به جهت تدليس(-->تدليس)عقد را فسخ كند.(2)
بيمارى مسرى
بيمارى مُسرى:بيمارى قابل انتقال از فرد مبتلا به ديگرى.
از آن در باب نكاح و نيز در بخش مسائل مستحدثه سخن رفته است.
جذام(-->جذام)و برص(-->پيسى)از بيماريهاى مسرى خطرناكى است كه وجود آن در زن قبل از ازدواج و نيز ـ بنابر قول گروهى ـ در مرد، مجوّز فسخ عقد نكاح درصورت جهل به آن پيش از عقد مىباشد.(1)