نشده است، برخى به مناسبت در باب جهاد از آن ياد كرده‌اند.

بيعت بر حسب مورد آن، گاهى عام است و گاهى خاص. بيعت عام عبارت است از تعهّد بر اطاعت مطلق در تمامى زمينه‌ها و همه اوامر و نواهى. اين نوع بيعت تنها با پيشواى معصوم مشروعيت دارد. بيعت خاص، همچون بيعت با فرمانده بر جنگيدن، مقاومت كردن در برابر دشمن و فرار نكردن از جبهه.

پس از تحقّق بيعت، وفاى به آن از نظر شرع به صريح آيات قرآن،(2)واجب و نقض آن حرام است.(3)

مستحب است امام پيش از آنكه سپاهيان را براى جهاد اعزام كند از آنان بر پايبندى به جهاد و ثبات قدم در برابر دشمن بيعت بگيرد.(4)همچنين مستحب است حاكم يا امير براى لشكر اعزامى به سوى دشمن چند فرمانده تعيين كند كه به ترتيب، فرماندهى را بر عهده گيرند تا مشكلى براى سپاهيان پديد نيايد و از هر يك از آنان بر اين امر بيعت بگيرد.(5)

اگر باغى(-->باغى)در حال جنگ با نيروهاى اسلام اسير گردد، بيعت با امام عليه السّلام بر او عرضه مى‌شود. درصورت پذيرش، آزاد مى‌گردد وگرنه در بازداشت مى‌ماند تا سرنوشت جنگ معلوم شود. پس از خاتمه جنگ اگر باغيان توبه كنند يا سلاح خود بر زمين نهند يا فرار نمايند درصورتى كه هسته مركزى ـ كه بدان بپيوندند ـ نداشته باشند، باغىِ به اسارت گرفته شده آزاد مى‌شود ولى درصورت فرار باغيان و داشتن هسته مركزى، در زندان مى‌ماند بلكه كشتن او جايز است.(6)

بيع تخييرى

بيع تخييرى:داد و ستد كالايى غير معيّن از چند كالا.

بيع تخييرى به بيعى گفته مى‌شود كه كالاى مورد معامله، يك كالاى غير معيّن از ميان چند كالا است و خريدار پس از تحقّق بيع، يكى از آنها را اختيار مى‌كند، مانند بيع يك گوسفند نامعيّن از ميان يك

• (2)اسراء/ 34
• (3)كتاب البيع (امام خمينى) 4/ 26
• (4)تذكرة الفقهاء 9/ 49
• (5)كشف الغطاء 4/ 383 ـ 384
• (6)المبسوط 7/ 271 ؛ تذكرة الفقهاء 9/ 423 .