و نيز بنابر مشهور، سرمهاى كه بوى خوش داشته باشد بر مُحرم، حرام و موجب ثبوت كفّاره است.(12)در حرمت يا كراهت بوييدن گياهان خوشبو اختلاف مىباشد.(13)بوييدن خَلوق كعبه(-->خلوق)بر مُحرم جايز است.(14)
گرفتن بينى از بوى بد بنابر مشهور براى مُحرم حرام است؛ ليكن در وجوب گرفتن بينى هنگام عبور از بازار عطر فروشان يا هنگام داد و ستد چيزهايى كه بوى خوش دارند، اختلاف است.(15)
تجارت:كالايى كه اختلاف اوصاف از جمله بوى آن سبب اختلاف قيمت مىشود، براى رفع غرر(-->قاعده غرر)در معامله با بوييدن آزمايش مىگردد.(16)
نكاح:شوهر مىتواند همسر خود را از خوردن چيزهاى بدبو مانند سير بازدارد.(17)
بواسير، تورّم سياهرگهاى نزديك مقعد مىباشد كه اغلب توأم با درد است و گاهى بر اثر فشار، شكاف برداشته و خون از آن دفع مىشود. از اين عنوان به مناسبت در باب طهارت ياد شده است.
خون جراحت و زخم پديد آمده در بدن تا زمانى كه بهبود نيافته براى نماز و نيز طواف(-->طواف)نياز به شستن ندارد، هرچند زياد باشد. ليكن در اينكه بواسير از مصاديق جراحت و زخم به شمار مىرود تا خون بيرون آمده از آن در نماز و طواف بخشوده باشد يا نه، اختلاف است.(1)