درصورتى كه هاشمى اهل فضل و كمال باشد، تقديم را بر ولىّ واجب دانستهاند(9)و نيز ـ بنابر تصريح گروهى بلكه به مشهور متأخّران نسبت داده شده است ـ هاشمى در امامت جماعت درصورت دارا بودن شرايط امامت بر غير هاشمى اولى است به شرط آنكه غير هاشمى در جهات ديگر همچون فقاهت بر هاشمى برترى نداشته باشد.(10)ازدواج هاشمى با غير هاشمى جايز است.(11)
بو
بو: رايحه قابل استشمام.
از آن در بابهاى طهارت، صلات، صوم، اعتكاف، حج، تجارت، نكاح و حدود سخن رفته است.
طهارت:آب كُر(-->آب كُر)با تغيير بوى آن بر اثر ملاقات با نجاست نجس مىشود.(1)در پاك شدن چيز نجس، برطرف شدن بوى نجاست شرط نيست.(2)
كافورى كه جهت حنوط(-->حنوط)استفاده مىشود،نبايد بوى آن بر اثر كهنگى از بين رفته باشد.(3)واجب است ميّت بهگونهاى دفن شود كه بوى جنازه بيرون نيايد؛(4)گرچه برخى ـ در فرضى كه بوى جنازه كسى را نيازارد و بيم بيرون آوردن آن توسط حيوانات وجود نداشته باشد ـ صرف دفن در زمين را كافى دانستهاند.(5)
صلات:استعمال بوى خوش براى نماز گزار و نيز براى رفتن به مسجد مستحب است.(6)كسى كه دهانش بوى سير، پياز و يا هرچيز بد بوى ديگر مىدهد و موجب اذيّت ديگران مىشود مكروه است به مسجد رود.(7)
صوم:بوييدن گل و ديگر گياهان خوشبو براى روزهدار مكروه است.(8)
اعتكاف:بوييدن عطر، گل و گياهان خوشبو بنابر مشهور بر معتكف(-->اعتكاف)حرام است.(9)
حج:بنابر مشهور استعمال هرگونه عطر به بوييدن، خوردن يا ماليدن بر بدن يا لباس،(10)همچنين روغن معطّر(11)