از بسط به معناى اوّل در برخى بابها نظير زكات به مناسبت سخن رفته است.
بسط زكات در ميان همه اصناف مستحقّ زكات و نيز در ميان همه افراد يك صنف، واجب نيست و مىتوان آن را به يك نفر از يك صنف داد.(1)هرچند برخى بسط آن را بر اصناف مستحب دانستهاند.(2)بعضى استحباب آن را نپذيرفتهاند.(3)
(-->تقسيط)
بسط يد
بَسط يَد:زمامدارى جامعه.
عنوان بسط يد در كلمات فقها در ارتباط با برخى شئون امامت كه جنبه اجرايى دارد به كار رفته و مراد از آن، حاكميت بالفعل امام عليه السّلام يا نائب او است. از اين عنوان در بابهاى متعدّدى از قبيل صلات، زكات، جهاد و حدود سخن رفته است.
اجراى آن بخش از احكامى كه منوط به حكومت اسلامى است ـ و از آنها به احكام حكومتى تعبير مىشود ـ مانند اقامه نماز جمعه بنابر قولى، نصب كارگزاران براى جمعآورى زكات، جهاد ابتدايى، اجراى حدود بنابر قولى، انعقاد پيمان ذمّه و صلح با كفّار و امان عمومى دادن به آنان ـ مشروط به بسط يد امام عليه السّلام يا نائب او است(-->ائمّه).
بسمله
بَسْمَلَه:گفتن «بسم اللّه» يا «بسم اللّه الرحمن الرحيم».
احكام مربوط به آن در باب طهارت و صلات آمده است.
بسمله در ابتداى هر سوره ـ جز سوره توبه كه بسمله ندارد ـ آيه مستقلى به شمار مىرود. برخى قدما در غير سوره حمد بسمله را تنها افتتاح سوره دانستهاند نه جزء سوره.(1)
طهارت:بر حرمت قرائت سورههاى عزائم(-->عزائم)حتّى بسمله آن به قصد