در عرفات مستحب است، مگر آنكه مانع توجّه حاجى گردد كه در اين صورت نشستن افضل است.(8)
ايقاب
ايقاب: نزديكى كردن(-->آميزش).
استعمال رايج واژه مذكور، در آميزش در دُبُر مىباشد( --> لواط).
ايقاع
ايقاع: انشاء بى نياز از انشاء قبول.
ايقاع، مقابل عقد( --> عقد)و عبارت است از انشاء مستقل در طرف ايجاب كه صحّت و نفوذ آن بر انشاء قبول از طرف ديگرى متوقّف نيست( --> انشاء)و از آن در بابهاى ايقاعات، مانند طلاق، ايلاء، لعان، عتق، يمين و عهد سخن رفته است.
انواع:انواع ايقاع در شرع و عرف، بسيار است كه بيشتر آنها در فقه ذكر شده است، مانند طلاق( --> طلاق)، عتق( --> عتق)، ابراء( --> ابراء)، فسخ( -->فسخ)، نذر( --> نذر)، عهد( -->عهد)، يمين( -->قسم)، ايلاء( -->ايلاء)، ظهار( -->ظهار)، لعان( -->لعان)و شفعه( --> شفعه).
در ايقاع يا عقد بودنِ جعاله(1)( -->جعاله)، وصيّت(2)(-->وصيّت)و وقف(3)( --> وقف)اختلاف است.
اركان:
1. صيغه انشاء:در اينكه در صيغه ايقاع، لفظ صريحى كه كاربرد آن در مقصود به نحو حقيقت باشد معتبر است يا الفاظ كنايى و مجازى نيز كفايت مىكند، اختلاف است. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است. البته در برخى ايقاعات، مانند طلاق به اتّفاق فقها، لفظ مخصوص معتبر است.(4)