responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 783

در عرفات مستحب است، مگر آنكه مانع توجّه حاجى گردد كه در اين صورت نشستن افضل است.(8)

ايقاب

ايقاب: نزديكى كردن(-->آميزش).

استعمال رايج واژه مذكور، در آميزش در دُبُر مى‌باشد( --> لواط).

ايقاع

ايقاع: انشاء بى نياز از انشاء قبول.

ايقاع، مقابل عقد( --> عقد)و عبارت است از انشاء مستقل در طرف ايجاب كه صحّت و نفوذ آن بر انشاء قبول از طرف ديگرى متوقّف نيست( --> انشاء)و از آن در بابهاى ايقاعات، مانند طلاق، ايلاء، لعان، عتق، يمين و عهد سخن رفته است.

انواع:انواع ايقاع در شرع و عرف، بسيار است كه بيشتر آنها در فقه ذكر شده است، مانند طلاق( --> طلاق)، عتق( --> عتق)، ابراء( --> ابراء)، فسخ( -->فسخ)، نذر( --> نذر)، عهد( -->عهد)، يمين( -->قسم)، ايلاء( -->ايلاء)، ظهار( -->ظهار)، لعان( -->لعان)و شفعه( --> شفعه).

در ايقاع يا عقد بودنِ جعاله(1)( -->جعاله)، وصيّت(2)(-->وصيّت)و وقف(3)( --> وقف)اختلاف است.

اركان:

1. صيغه انشاء:در اينكه در صيغه ايقاع، لفظ صريحى كه كاربرد آن در مقصود به نحو حقيقت باشد معتبر است يا الفاظ كنايى و مجازى نيز كفايت مى‌كند، اختلاف است. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است. البته در برخى ايقاعات، مانند طلاق به اتّفاق فقها، لفظ مخصوص معتبر است.(4)

اشاره شخص لال در ايقاعات جايگزين لفظ مى‌شود.(5)

در اعتبار عربى و ماضى بودن صيغه ايقاع اختلاف است. مشهور، ماضى بودن را شرط مى‌دانند. در بعضى ايقاعات،


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 783
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست