انگور

انگور: ميوه معروف.

از آن در بابهاى طهارت، زكات، تجارت و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

انگور، پاك و خوردنش حلال است، ولى خوردن آب آن( --> آب انگور)پس از جوشيدن و پيش از كم شدن دو سوم آن، حرام مى‌باشد؛ هر چند در نجاستش اختلاف است.(1)

اگر آب موجود در دانه انگور بجوشد، در الحاق آن به آب انگور از حيث حرمت و نجاست اختلاف است. بسيارى از فقها، آب موجود در انگور را در حكم آب انگور مى‌دانند.(2)

فروش انگور به شرط تهيّه شراب يا به قصد آن، حرام و معامله باطل است؛ ليكن به قول مشهور، فروش آن به كسى كه فروشنده مى‌داند او از آن شراب تهيّه مى‌كند، بدون شرط و قصد، جايز است.(3)خوردن با دست چپ كراهت دارد، جز انگور و انار كه خوردن آن دو با هر دو دست مباح است.(4)خوردن دانه‌هاى انگور به صورت يكى يكى يا دو تا دو تامستحب است.(5)

اَنوق --> كركس

انهاء حكم

اِنهاء حكم: اعلام حكم قاضى به قاضى‌اى ديگر.

از انهاء حكم در باب قضاء سخن گفته و بسيارى آن را با عنوان «كتابُ قاضٍ اِلى قاضٍ» مطرح كرده‌اند.

اقسام انهاء:اعلام حكم قاضى به قاضى‌اى ديگر پس از صدور و انشاى حكم به يكى از چهار روش زير امكان پذير است:

1. نوشتن:اينكه حاكم حكم خود را براى حاكم ديگر يا همه حاكمان بنويسد

• (1)جواهر الكلام 6/ 13 ؛ العروة الوثقى 1/ 69
• (2)العروة الوثقى 1/70 ؛ توضيح المسائل مراجع 1/ 81 م 113
• (3)جواهرالكلام 22/ 30
• (4)36/ 466 ؛ وسائل‌الشيعة 24/ 258
• (5)وسائل‌الشيعة 24/209 .