1. عبادات:امنيّت (ايمنى و سلامتى جان، مالِ قابل اعتنا و آبرو) شرط تكاليف عبادى و اجزاء و شرايط آن است و در صورت فقدان آن، چيزى از اصل تكليف يا شرط يا جزء آن متوجه انسان نمى‌شود. برخى مصاديق روشن آن عبارت است از:

طهارت:تحصيل آب براى وضو يا غسل در عباداتِ واجبِ مشروط به طهارت، همچون نماز، واجب است؛ ليكن اگر دشمن يا حيوان درنده‌اى بين انسان و آب حائل شود، به گونه‌اى كه انسان از آن، بر خود يا عِرض و آبروى خويش احساس خطر كند وجوب آن ساقط وتيمّم براى او مشروعيّت پيدا مى‌كند(1)(-->تيمّم).

صلات:از شرايط نماز، رو به قبله بودن است، ليكن شرط ياد شده در فرض شدّت بيم از دشمن يا حيوان درنده ساقط مى‌شود؛ چنان‌كه كيفيّت نماز نيز در اين صورت تغيير مى‌يابد(2)(--> نماز خوف). كسى كه يك ركعت از نماز را در حال خوف، سواره بخواند، سپس بيم او بر طرف گردد، بايد پياده شود و باقى مانده نماز را با شرايط، روى زمين بخواند.(3)حضور در نماز جمعه براى زنان با وجود امنيّت جايز است.(4)

حج:شرط وجوب حج، استطاعت است و تحقّق استطاعت منوط به توانايى مالى، سلامت جسمانى و امنيّت داشتن راه و مقصد است(5)( -->استطاعت).

2. امر به معروف و نهى از منكر:وجوب امر به معروف و نهى از منكر مشروط به وجود امنيّت براى آمر و ناهى و ديگر مؤمنان است.(6)

3. خلوت يا نگاه كردن به زن اجنبى:خلوت كردن با زن اجنبى(7)و نيز نگاه كردن به وى در موارد جواز، مانند وجه و كفّين، در صورت ايمن نبودن از وقوع در حرام، جايز نيست.(8)

4. حرمت ارتكاب حرام:ارتكاب حرام در حال ضرورت جايز است. از مصاديق ضرورت ايمن نبودن بر جان يا آبروى خود در صورت ترك حرام است، مانند موارد تقيّه(--> تقيّه)و اكراه(-->اكراه).

5 . حدود و قصاص:وجود امنيّت

• (1)الحدائق الناضرة 4/ 274
• (2)جواهر الكلام 14/ 185
• (3)186
• (4)11/ 268
• (5)العروة الوثقى 2/ 453
• (6)جواهر الكلام 21/ 371 ـ 374
• (7)المسائل المنتخبة(سيستانى)/ م 1030
• (8)جواهر الكلام 29/ 75