حاكم و مؤمنان عادل در صورت عدم قصد تبرّع(--> تبرّع)مى‌تواند از مال يتيم براى خود بردارد؛ ليكن در اينكه برداشت مطلقا جايز است؛ خواه متولّى بى نياز باشد يا نيازمند يا اينكه برداشت تنها براى متولّى نيازمند جايز است و نيز در مقدار برداشت (اكل به معروف) كه به اندازه اجرة المثل است يا به قدر كفايت، هرچند بيشتر از اجرة المثل باشد يا كمترين مقدار از حدّ كفايت و اجرة المثل، اقوال مختلفى مطرح است. بنابر قول به جواز برداشت مطلقا، بر غنى مستحب است از آن خوددارى كند.(2)

اِكمال --> اتمام

اكمال سجدتين

اكمال سجدَتَين: كامل كردن دو سجده.

از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.

در اينكه اكمال دو سجده با برداشتن سر از سجده دوم محقق مى‌شود يا با اتمام ذكر واجب در سجده دوم و يا با نهادن سر در سجده دوم بر چيزى كه سجده بر آن صحيح است، اختلاف مى‌باشد. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است.(1)

به قول مشهور، شك در نماز چهار ركعتى بين دو و سه يا دو و سه و چهار و يا دو و چهار پيش از اكمال دو سجده، موجب بطلان نماز مى‌شود و پس از اكمال، از شكهاى صحيح به شمار مى‌رود.(2)

نيز شك بين ركعت چهار و پنج پس از كامل كردن دو سجده از شكهاى صحيح است(3)( --> شكيّات).

اكوله

اَكوله: گوسفند پروارى(--> پروارى).

الاغ

الاغ: درازگوش.

از آن در بابهاى طهارت، حج، تجارت، سبق و رمايه واطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

بول و سرگين الاغ به قول مشهور

• (1)جواهر الكلام 12/ 337
• (2)328
• (2)جواهر الكلام 28/ 437 ـ 441 .
• (3)354 .