اقناع

اِقناع: بالا بردن.(1)

در كلمات فقها اقناع با اضافه به سر درحال ركوع به كار رفته و مراد از آن، قرار دادن سر بالاتر از بدن است. از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

در ركوع مستحب است گردن و سر موازى با بدن (پشت) باشند و پايين افكندن سر(--> تدبيح)و بالا گرفتن آن مكروه است.(2)

اقوى

اَقوى: از الفاظ فتوا.

اقوى به معناى قوى‌تر به لحاظ دليل است و گاه فقها از آن براى بيان نظر خود در مسئله‌اى استفاده مى‌كنند كه در اين صورت، از الفاظ بيان فتواى مجتهداست(--> فتوا).

اكتساب --> كسب

اكثريّت --> آراى عمومى

اكدريه

اَكدَريّه: عنوان مسئله‌اى در ارث.

مسئله اكدريّه در فقه اهل سنّت آمده و به اين صورت مطرح شده است كه اگر سهم وارثان فرض بر، همه تركه ميّت را در بر گيرد، عَصَبه(--> تعصيب)ارث نمى‌برد، مگر در مسئله اكدريّه. وارثان در اين مسئله عبارتند از: شوهر، مادر، جدّ و خواهر پدرى يا پدرى و مادرى.

سهم شوهر نصف؛ سهم مادر يك سوم و سهم جدّ يك ششم است كه مجموع، همه تركه را در بر مى‌گيرد، ليكن خواهر بر اساس قواعد عَصَبه در ارث، با سه نفر ياد شده شريك مى‌گردد و در نتيجه، مال هشت قسمت مى‌شود. شوهر و خواهر، هركدام سه هشتم و مادر و جدّ، هر كدام يك هشتم سهم مى‌برد. البته اين قول عمر و ابن مسعود است و نزد شافعيّه و حنابله، تركه به 27 قسمت تقسيم مى‌شود: شوهر نُه سهم؛ مادر شش سهم؛ جدّ هشت سهم و خواهر، چهار سهم مى‌برد. نزد حنفيّه خواهر سهمى نمى‌برد. در فقه شيعه، در فرض ياد شده، شوهر نصف،

• (1)النهاية (ابن اثير)/ واژه «قنع»
• (2)مستند الشيعة 5/ 228 ـ 229 ؛ مستمسك 6/ 340 ـ 341 .