اغراء

اِغراء: بر انگيختن و تحريك كردن بر امرى.

از آن به مناسبت در بابهايى مانند اجتهاد و تقليد، حج، صيد و ذباحه و قصاص سخن رفته است.

اغراى جايز:اغراى سگ شكارى به سوى شكار جايز و شكار آن حلال‌است.(1)

اغراى حرام:اغرا بر معصيت حرام است.(2)بر اغراى حرام گاه ضمان مترتّب مى‌شود، مانند صيد شكار شده به وسيله سگ شكارى كه به اغراى مُحرم(-->احرام)صورت گرفته است، كه كفّاره بر وى واجب مى‌شود(3)و گاه قصاص، مانند كشته شدن كسى به سبب اغراى سگ هار به سوى او، به شرط آنكه سگ تحريك شده از سگهايى باشد كه به طور غالب كشنده‌اند يا انگيزه تحريك كننده، كشتن آن فرد باشد؛ هرچند سگِ اغرا شده ويژگى ياد شده را نداشته باشد. اغرا كننده در صورت مطالبه اولياى مقتول قصاص مى‌شود.(4)

اغسال ثلاث

اَغسال ثلاث: غسل حيض(-->غسل حيض)، نفاس(-->غسل نفاس)و استحاضه(-->غسل استحاضه).

اغلف

اَغلَف: ختنه نشده.

اغلف با تعبيرهاى ديگرى نيز همچون اَقلف، اَغرل، اَرغل، اَعرم، اَغرم و اَغدر آمده است(1)( --> ختنه).

اغمّ

اَغَمّ: كسى كه بر پيشانى‌اش موى روييده است.

از آن در باب طهارت سخن رفته است.

كسى كه بر پيشانى او مو روييده است، بايد مانند فرد معمولى و متعارف وضو بگيرد و آن بخش از پيشانى را كه جزء صورت به شمار مى‌رود بشويد.(1)تيمّم بر مويى كه بر پيشانى روييده، صحيح است.(2)

اِغماء --> بيهوشى

• (1)جواهر الكلام 2/ 147
• (1)جواهر الكلام 36/ 27 ـ 28
• (1)المبسوط 8/ 67 ؛ كتاب السرائر 3/ 481 ـ 482 .
• (2)5/ 207 ؛ العروة الوثقى 1/ 495 .
• (2)مهذب الاحكام 1/ 76
• (3)جواهر الكلام 20/ 289
• (4)42/ 42 .