گرفتن نايب(--> نيابت)واجب است.(6)اگر امام جماعت بعد از نماز به بطلان نمازش پى ببرد، واجب نيست به مأمومان اعلام كند.(7)هنگام پرداخت زكات، واجب نيست زكات بودن آن به فقير اعلام گردد.(8)
عقود:به قول مشهور، وكيل تنها با اعلام موكّل بركنار مىشود.(9)اگر مال بخشيده شده، پس از فسخ عقد هبه(-->هبه)و پيش از اعلام آن به كسى كه مال به او بخشيده شده، در دست وى تلف شود ضامن نيست.(10)در وجوب اعلام عيب كالا بر فروشنده در صورت جهل خريدار به آن، اختلاف است.(11)
ساير احكام:اعلام مرگ مؤمن به برادران دينى براى حضور در تشييع جنازه مستحب است.(12)از آداب سفر، اعلام آن به برادران دينى قبل از سفر است.(13)اعلام ورود قاضى به شهر(14)و نيز بر امام يا يايب او اعلام اجراى حد، به مردم جهت حضور آنان(15)مستحب است.
(--> تعريف)
اعلم
اَعلَم: داناتر و نيك فهمتر از ديگران در درك احكام شرعى.
به مجتهدى كه در استنباط احكام شرعى از منابع آن نسبت به ديگر مجتهدان درك قوىتر و فهم بيشتر و نيكوترى دارد، اعلم گفته مىشود و از آن در باب اجتهاد و تقليد سخن رفته است.
از اعتبار اعلم بودن در سه مقام بحث شده است:
1. مقام فتوا:در وجوب تقليد از اعلم اختلاف است؛ امّا به قول مشهور، تقليد از وى در صورت مخالفت فتواى غير اعلم با فتواى اعلم و مطابق نبودن آن با احتياط، واجب است(1)و به قولى، تقليد از اعلم حتّى در صورت موافقت فتواى غير اعلم با فتواى او واجب است.(2)