اعتصاب غذا جايز است و نمى‌توان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حدّ ضرر شديد برسد يا شخص در معرض مرگ قرار گيرد. در اين صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر ديگران واجب است غذا در اختيار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.(1)

اعتصام

اعتصام: نجس نشدن آب به صِرف ملاقات با نجس.

به آبى كه حالت اعتصام دارد، «مُعْتَصم» مى‌گويند و از آن در باب طهارت سخن گفته‌اند.

حكم:آب يا مطلق است( --> آب مطلق)يا مضاف( --> آب مضاف). آب مطلق يا معتصم است يا غير معتصم. آب معتصم به صِرف تماس با نجس، منفعل نمى‌شود، مگر رنگ، بو يا مزه آن به سبب نجاست تغيير كند.(1)در اين صورت، با زوال تغيّر( --> تغيّر)به سبب اتّصال به آب معتصم ديگر پاك مى‌گردد.

سبب اعتصام:منشأ اعتصام دو چيز است: اتّصال به مادّه، مانند چشمه( -->آب جارى)و كر بودن( --> آب كر).

اعتقاد

اعتقاد: باور داشتن.

از آن به مناسبت در باب طهارت و زكات و نيز در اصول فقه سخن رفته است.

حكم اعتقاد:اعتقاد داشتن به آنچه باور آن بر مكلّف واجب گرديده، مانند توحيد، نبوّت و امامت واجب است. از اين رو، تحصيل علم به آن به عنوان مقدّمه براى حصول اعتقاد، واجب خواهد بود؛(1)ليكن اعتقاد تفصيلى به همه ابعاد و دقايق معارف بر همه واجب نيست، مگر اينكه علم به آنها حاصل شود. برخى گفته‌اند: بر كسى كه قدرت تحصيل آنها را دارد واجب است.(2)

اعتقاد به يگانگى خدا و رسالت پيامبر اكرم صلّى اللّه‌ عليه و آله، تحقق بخش اسلام( --> اسلام)و انكار آن موجب كفر( --> كفر)

• (1)التنقيح (الطهارة) 1/ 93 .
• (1)فرائد الاصول 1/ 569 ـ 570
• (1)صراط النجاة 2/ 557 ـ 558 ؛ جواهر الكلام 36/ 432 ؛ القواعد و الفوائد 1/ 357 .
• (2)562 ـ 569