است( --> تجديد نظر).

اعتراف --> اقرار

اعتزال

اعتزال: كناره‌گيرى.

اعتزال در فقه نسبت به زن به كار رفته كه مراد از آن، گاه خصوص عدم آميزش با او است و گاه علاوه بر آن، جدا كردن رختخواب و محلّ خواب نيز اراده مى‌گردد و از آن در باب طهارت، نكاح و طلاق سخن رفته است.

اعتزال واجب :اعتزال در ايّام حيض(1)( --> حيض)و نفاس(2)( --> نفاس)و استظهار( -->استظهار)، بر خلاف ايّام استحاضه( -->استحاضه)واجب است ؛ ليكن مراد از اعتزال در اين ايّام، پرهيز از آميزش در قُبُل است.(3)لذّتهاى ديگر در اين ايّام جايز مى‌باشد، امّا آميزش در دُبُر اختلافى است.(4)

براى صحّت طلاق زنى كه قبل از يائسگى بر اثر بيمارى يا غير آن حيض نمى‌بيند( --> مسترابه)سه ماه اعتزال از زمان آخرين آميزش واجب است و گرنه، طلاق او صحيح نيست(5)( --> آميزش).

اعتزال جايز:اگر شوهر از همسرش نشانه هاى نشوز( --> نشوز)ببيند، كناره گيرى از او، به معناى پشت كردن به وى جايز است. برخى فقها جدا كردن رختخواب را نيز جايز دانسته‌اند.(6)

طلاق كنيزى كه به دست صاحبش به ازدواج برده او درآمده، در اختيار صاحب آن دو است و اگر وى، هر دو يا يكى از آن دو را به اعتزال امر كند، حكم طلاق را خواهد داشت.(7)

اعتصاب غذا

اعتصاب غذا: نخوردن غذا جهت اعتراض.

از آن به مناسبت در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.

• (1)مهذب الاحكام 3 / 327
• (2)مستمسك العروة 3 / 322
• (3)مختلف الشيعة 1/ 346 ـ 348
• (4)العروة الوثقى 1 / 339 ؛ مستمسك العروة 3 / 320
• (5)مهذب الاحكام 26/ 24
• (6)جواهر الكلام 31/ 201
• (7)30/ 280 .