لازم در مرزها، از وظايف حاكم اسلامى است.(5)

از مفهوم دوم در بابهاى قصاص و ديات سخن رفته است.

عنوان «طرف» در بحث قصاصِ طرف( --> قصاص طرف)و ديه آن، همه اعضا و اجزاى بدن آدمى جز جان او را در بر مى‌گيرد و اختصاص به اطراف معروف، يعنى دست، پا و سر ندارد.(6)

اطراق

اِطراق: فرو افكندن سر/ جهاندن حيوان نر بر ماده.

از اطراق به مفهوم نخست در باب صلات سخن گفته شده است.

مشهور ميان فقيهان، جواز اطراق در نماز در حال قيام است.(1)

مفهوم دوم در باب تجارت و عاريه مطرح شده است.

عاريه دادن حيوان نر براى جفت‌گيرى جايز است،(2)ليكن كسب كردن با آن، مانند اجاره دادن حيوان بدين منظور، مكروه است.(3)

اطعام

اِطعام: غذا دادن/ دادن يك ششم از اصل تركه به پدر و مادر (جدّ و جدّه ميّت) از سوى والدين ميّت(-->طعمه).

از مفهوم اوّل در بابهاى طهارت، صوم، حج، جهاد، تجارت، نكاح، كفّارات، اطعمه و اشربه و غصب سخن رفته است.

اطعام به لحاظ حكم بر دو گونه است:

1. اطعام واجب:

الف . اطعام فقرا در كفّارات:كفّاره چهار گونه است: مرتّبه، مانند كفّاره ظهار( --> ظهار)، مخيّره، مانند كفّاره شكستن عهد( --> عهد)، مركب از مخيّره و مرتّبه، مانند كفّاره ايلاء( --> ايلاء)و حنث قسم( --> قسَم)و جمع، مانند كفّاره قتل عمدى مؤمن. اطعام فقرا به جهت كفّاره خصال كفّاره واجب است، ليكن وجوب آن در قسم اول، پس از ناتوانى از گرفتن روزه در قسم دوم و سوم، تخييرى( -->وجوب

• (1)مستند العروة (الصلاة) 3/ 215 ؛ العروة الوثقى 1/ 635
• (2)جواهر الكلام 27/ 172
• (3)22/ 134 .
• (5)جواهر الكلام 21/ 51
• (6)الروضة البهية 10/ 76 .