عمل ياد شده پيش از وقوف( --> وقوف)در مشعرالحرام رخ دهد، اختلاف است.(5)برخى در مسئله توقّف كردهاند.(6)
راه اثبات:استمناء با گواهى دو مرد عادل يا دو بار، بلكه يك بار اقرار استمناء كننده ثابت مىشود؛(7)هر چند برخى قدما يك بار اقرار را موجب ثبوت آن ندانستهاند.(8)
كيفر:كيفر استمناء، تعزير( --> تعزير)است كه مقدار و چگونگى آن توسط حاكم شرع تعيين مىشود.(9)
استمهال-->امهال
استنابه -->نيابت
استناد
استناد: تكيه دادن/ استدلال كردن.
از استناد به مفهوم نخست در بابهاى طهارت، صلات، حج، اطعمه و اشربه و حدود سخن رفته است.
موارد وجوب:به قول مشهور، بر نمازگزار واجب است در صورت امكان، در حال قيام بر چيزى تكيه نكند، و در صورت عدم امكان، واجب است بر آنچه او را بر قيام قادر مىسازد ـ مانند عصا ـ تكيه نمايد.(1)
در وجوب اعتماد بر هر دو پا در حال قيام يا كفايت اعتماد بر يكى و تماس ديگرى با زمين بدون اعتماد بر آن و يا حتّى عدم لزوم تماس، اختلاف است.(2)تكيه كردن بر مواضع هفت گانه هنگام سجده، به معناى نهادن سنگينى بدن بر آنها، واجب است و صرف تماس با زمين كفايت نمىكند.(3)
اگر نمازگزار بدون تكيه بر چيزى نتواند به ركوع رود، واجب است بر چيزى كه اين امكان را براى او فراهم آورَد، تكيه كند.(4)
موارد استحباب:اعتماد يكسان بر هر دو پا در حال قيام،(5)تكيه امام بر چيزى مانند سلاح و عصا هنگام ايراد خطبه نماز