عليه كسى استغاثه كند، اجابت او بر قاضى واجب است.(3)
برخى فقها، تدرّج (گام به گام پيش رفتن) را در مقام دفاع از خويش واجب مىدانند( --> دفاع). بنابر اين، در مرحله نخست بايد با استغاثه و فرياد خواهى، دشمن را دفع كرد و در صورت نتيجه نگرفتن، به مرحله بالاتر، يعنى دفاع فيزيكى (با دست و پا) كه آن هم داراى مراحلى است، روى آورد.(4)برخى، ناتوانى از دفع مكرِه را ـ هر چند از راه استغاثه ـ در تحقّق اكراه( --> اكراه)شرط دانستهاند.(5)
از جمله نمازهاى مستحب، نماز استغاثه است( --> نماز استغاثه).
استغراق -->استيعاب
استغفار
استغفار: درخواست آمرزش از خداوند.
تفاوت آن با توبه( --> توبه)اين است كه توبه، عبارت است از پشيمانى از گناه با عزم بر تركِ ارتكاب مجدد آن؛ ليكن استغفار به درخواست مغفرت و آمرزش با دعا، توبه و اعمالى كه موجب آمرزش است، تحقق مىيابد. البته در اينكه قوام استغفار به توبه است يا نه، ميان فقها اختلاف است.(1)
استغفار يا قولى است، مانند گفتن«أَستَغفِرُ اللّه»و يا فعلى، مانند انجام دادن عملى كه موجب آمرزش انسان مىگردد. مورد بحث در اين جا، استغفار گفتارى است كه از آن در بابهايى مانند طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، ظهار و كفّارات به مناسبت سخن گفته شده است.
استغفار از عبادتهايى است كه در شريعت مقدّس نسبت به آن ترغيب و تشويق بسيار شده است؛(2)چندان كه بيشتر دعاهايى كه از معصومان عليهم السّلام رسيده ـ با عبارات و الفاظ گوناگون ـ متضمّن استغفار است.
در روايات، آداب و شرايطى مانند پشيمانى از عمل بد خويش، تصميم بر