2. استعانت حرام:يارى جستن بر امر حرام، مانند استعانت بر ساختن شراب، و نيز از راه حرام، مانند استعانت به سحر( --> سحر)، كهانت( --> كهانت)و شعبده( --> شعبده)حرام است.

در ابواب ذيل از استعانت به نحو خاص سخن رفته است:

طهارت:به قول مشهور، استعانت در وضو، يعنى در ريختن آب به دست وضو گيرنده كراهت دارد.(3)كراهت آن در مقدّمات دور، مانند فراهم كردن آب و گرم كردن آن، اختلافى است.(4)اين حكم در غسل و تيمّم نيز جارى است.(5)

صلات:به قول مشهور، كمك گرفتن از عصا، ديوار و مانند آن در نماز، هنگام قيام جايز نيست، و در حال ضرورت، جايز، بلكه واجب و مقدّم بر نشستن است.(6)

جهاد:يارى جستن از كفّار ذمّى( --> اهل ذمّه)در جنگ با كفّار حربى( --> اهل حرب)يا باغيان( --> باغى)و نيز از گروهى از كافران حربى يا باغيان در نبرد با گروهى ديگر از ايشان با وجود مصلحت و نداشتن مفسده، جايز است.(7)

قضاء:كمك گرفتن از قاضى ستمگر با مراجعه به او براى احقاق حق، حرام است؛ ليكن هنگام ضرورت، مانند موردى كه گرفتن حق متوقّف بر آن باشد، جايز است.(8)

لقطه:بر يابنده كودكِ گمشده، در صورتى كه كودك مالى نداشته باشد و نيز فردى كه به رايگان نفقه او را بپردازد، وجود نداشته باشد، واجب است براى پرداخت نفقه او در صورت امكان از حاكم اسلامى و در صورت عدم امكان از مسلمانان ـ كه خود نيز يكى از آنان است ـ كمك بگيرد(9)( --> لقيط).

( --> اعانت)

استعداء

استعداء: اقامه دعوا.

واژه استعداء از «عدْو» به معناى يارى خواهى از كسى در امرى است، ليكن

• (3)الحدائق الناضرة 2/ 364
• (4)جواهر الكلام 2/ 343
• (5)الحدائق الناضرة 2/ 362
• (6)جواهر الكلام 9 / 248 ـ 250
• (7)21 / 193 و 346
• (8)40/ 35
• (9)38/ 165 .