كيفيّت:بنابر قول مشهور، استبراء از حيض كيفيّت خاصى ندارد و با داخل كردن چيزى مانند پنبه در شرمگاه به هر شكلى و مقدارى مكث كردن، سپس بيرون آوردن آن تحقق مى‌يابد. افضل آن است كه زن بايستد و شكم خود را به ديوار بچسباند و پاى خود را بالا آورد و سپس چيزى مانند پنبه در شرمگاه خود قرار دهد و پس از اندكى مكث آن را بيرون آورد.(17)

اثر:پس از انجام دادن عمل استبراء، در صورتى كه پنبه به خون يا لكّه زرد رنگ آلوده نشده‌باشد، زن پاك است و غسل مى‌كند. در غير اين صورت، بايد صبر كند تا پاك شود.(18)

4. استبراء از باردارى

واجب است فروشنده پيش از فروختن كنيز ـ در صورتى كه با وى آميزش كرده باشد ـ و خريدار پس از خريدن، او را استبراء كنند.(19)به قول مشهور، در حكم ياد شده، تفاوتى ميان بيع و ساير اسباب تمليك و تملّك، مانند هبه يا اسير كردن نيست.(20)مواردى كه شخص عادل يا به قول مشهور، فرد مورد اطمينان از استبراء كنيز خبر دهد، يا كنيز، صغير (كوچك‌تر از نه سال) يا يائسه( --> يائسگى)يا حائض باشد و يا به قول مشهور، مالك توان آميزش با او را نداشته باشد، از حكم ياد شده استثنا شده است.(21)

كيفيّت:استبراء از باردارى، ترك آميزش با كنيز به مدّت يك حيض است، در صورتى كه وى از زنهايى باشد كه حيض مى‌شوند. در غير اين صورت، بايد آميزش با وى به مدّت 45 روز ترك شود.(22)

5 . استبراء حيوان نجاستخوار

گوشت و شير حيوان حلال گوشتى كه به خوردن مدفوع انسان عادت كرده است، حرام و مدفوع و ادرارش نجس است، امّا با استبراء، حلال و پاك مى‌شود. اين حكم شامل گوشت و تخم پرندگان حلال گوشت نيز مى‌شود؛ حتّى به قول مشهور ماهى نجاستخوار نيز همين حكم را دارد(23)(--> نجاستخوارى).

كيفيّت:استبراء حيوان نجاستخوار، جلوگيرى آن از خوردن مدفوع و خوراندن علوفه پاك به حيوان در مدّت استبراء است. در زمان استبراء اختلاف است.

• (17)جواهر الكلام 3/ 189 ـ 190 ؛ مستمسك العروة 3/ 260 ؛ التنقيح (الطهارة) 6/ 291 ـ 292
• (18)العروة الوثقى 1/ 329
• (19)الحدائق الناضرة 19/ 424 ؛ جواهر الكلام 24/ 193
• (20)الحدائق الناضرة 19/ 424 ؛ جواهر الكلام 24/ 200
• (21)الحدائق الناضرة 19/ 424 ؛ جواهر الكلام 24/ 202 ـ 210
• (22)جواهر الكلام 24/ 195
• (23)36/ 260 و 271 ـ 273