اسب دوانى

اسب دوانى: مسابقه با اسب.

از آن در باب سبق و رمايه بحث شده است.

حكم :مسابقه با اسب، حتّى با گرو گذاردن و شرط بندى، جايز و مشروع است.(1)

نام اسبهاى مسابقه:اسبهاى مسابقه به لحاظ سبقت و تأخير در مسابقه به يازده اسم، نام گذارى شده‌اند:

«سابق»؛ اسبى كه از همه اسبها سبقت گرفته است. ملاك سبقت به جلوتر بودن گردن يا دوش و شانه و يا هر دو و يا دستها و به‌نظر برخى، گوشهاى اسب است. برخى، ملاك سبقت را عرفى دانسته‌اند. «مُصلّى»؛ اسبى كه در پايان مسابقه سر آن محاذى كپل «سابق» باشد. اسبهاى بعدى به ترتيب: تالى، بارع، مرتاح، حظىّ، عاطف، مؤمَّل، لطيم و سُكيت نام دارند و در آخر «فُِسْكُِل»؛ اسبى است كه از همه عقب‌تر است، به نظر برخى «فسكل» همان «سكيت» است.(2)

از شرايط مسابقه با اسب اين است كه قبل از مسابقه بايد احتمال سبقت براى هر يك از اسبها وجود داشته باشد؛ هرچند در پايان مسابقه يكى از بقيّه پيشى مى‌گيرد(3)( --> مسابقه).

استاد-->معلّم

استبداد

استبداد: انجام دادن كارى به تنهايى و بدون مشاركت دادن ديگرى در آن.

از اين عنوان در بابهاى زكات، وصيّت، نكاح و قصاص سخن گفته شده است.

زكات:استبداد مالك مزرعه در تخمين زكات آن و تصرف در مزرعه بدون مشاركت حاكم شرع يا نماينده او در تخمين جايز نيست.(1)

وصيّت:كسى‌كه دو نفر را وصىّ خويش قرار داده است، استبداد يكى از آن دو در عمل به وصيّت بدون مشاركت ديگرى جايز نيست.(2)

نكاح:استبداد و انفراد زنان در مامايى و حضور نزد زن باردار و عدم حضور

• (1)تحرير الوسيلة 1/ 330
• (1)جواهرالكلام 28/219
• (2)جواهر الكلام 28/ 405
• (2)213 ـ 214
• (3)227 .