نمىبرند؛ هرچند فرزندان آنان در صورت نبودن برادر و خواهر ميّت، با وجود جدّ و جدّه ارث مىبرند.
طبقه سوم:عمو، عمّه، دايى و خاله و فرزندان آنان در صورت نبودن ايشان، جز يك صورت كه پسر عموى پدرى و مادرى با عموى پدرى با هم باشند. در اين فرض، عموزاده بر عمو مقدّم است.
از جمله وارثان اين طبقه ـ در صورت نبودن عمو، عمّه، دايى و خاله ميّت و فرزندانشان ـ عمو، عمّه، دايى و خاله پدر ميّت است.(3)
از طبقه سوم به تبع قرآن كريم(4)به «اولوا الارحام» تعبير شده است. در قرآن بر مقدار ارث اين طبقه تصريح نشده است؛ برخلاف طبقههاى اول و دوم كه «فرض بَر» هستند؛ بدين معنا كه در قرآن كريم به مقدار ارث آنان تصريح شده است.
2. سبب:سبب(--> سبب)بر دو گونه است:
الف . زوجيّت:زوجيّت دائم(-->ازدواج)موجب ارث بردن هريك از زن و شوهر از ديگرى مىشود. زن و شوهر با وجود همه وارثان نسبى و سببى از يكديگر ارث مىبرند. از اين رو، جزء طبقات به شمار نمىروند.
به قول مشهور، اگر در ضمن عقد موقّت( --> ازدواج موقّت)شرط ارث برى از يكديگر نشود، زن و شوهر از يكديگر ارث نمىبرند.(5)ارث برى، در صورت شرط ضمن عقد موقّت، مورد اختلاف است. اشهر، ثبوت آن است.(6)زوج از جميع تركه زوجه خود ارث مىبرد، ليكن بنابر قول مشهور زوجه از زمين ارث نمىبرد و تنها از قيمت بنا و آلات آن ارث مىبرد.(7)
ب . ولاء:ولاء به معناى پيوند و علقه ميان دو نفر يا بيشتر از غير طريق زوجيّت و نسب، بر سه قسم است: ولاء عتق، ولاء ضمان جريره و ولاء امامت(--> ولاء).
در قسم اول، مولا ـ كه آزاد كننده برده خويش است ـ با شرايطى از جمله نبودن وارث نسبى براى برده، از او ارث مىبرد.(8)در قسم دوم، ضامن جريره (كسى كه جريمههاى مالى ديگرى را كه بر عهدهاش