اِختيال --> تكبّر

اخدان

اَخدان:(جمع خِدْن)دوستان پنهانى.

قرآن كريم از دوستى پنهانى زن با مرد نامحرم نهى كرده و آن را در رديف زنا قرار داده است؛(1)زيرا در جاهليّت گروهى، از زناى آشكار پرهيز مى‌كردند. ليكن پنهانى با نامحرم رابطه دوستى برقرار كرده و در نهايت مرتكب عمل زنا مى‌شدند.(2)

اخراج

اخراج: بيرون كردن.

اخراج به معناى دفع چيزى از درون به بيرون است. از اين رو، اخراج هر چيزى متناسب با آن است. از اين عنوان در بابهايى مانند طهارت، زكات، خمس، طلاق و كفّارات سخن رفته است.

حكم:اخراج، برحسب موارد آن، داراى احكام ذيل است:

1. واجب:اخراج زكات(1)(--> زكات)، زكات فطره(2)(--> زكات فطره)و خمس(3)( --> خمس)از مال خود با تحقّق شرايط هر يك، واجب است. اخراج زكات و زكات فطره با جدا كردن آن از مال و كنار گذاشتن يا به دست مستحق رساندن، محقّق مى‌شود؛ امّا در خمس تنها با رساندن به مستحقِّ آن محقّق مى‌شود و بر عدم وجوب كنار گذاشتن مقدار خمس از مال، ادّعاى اجماع شده است.(4)بيرون كردن جنين زنده از رحم زن مرده واجب است.(5)

2. حرام:بيرون كردن زنى كه طلاق رجعى(--> طلاق رجعى)داده شده از منزل، بر شوهر حرام است.(6)در حرمت خون گرفتن، به حجامت و غير آن براى مُحرم(--> احرام)در غير مورد ضرور، اختلاف است.(7)اخراج ميّت مسلمان از قبر حرام است(--> نبش).

3. مستحب:اخراج زكات فطره از خود و خانواده، بر فقير مستحب است.(8)

• (1)العروة الوثقى 2/ 327
• (1)؛
• (2)جواهر الكلام 15/ 527
• (2)زبدة البيان/ 657 .
• (3)العروة الوثقى2/393 ـ 403
• (4)مستمسك العروة 9/ 556
• (5)4/ 253
• (6)جواهر الكلام 32/ 330
• (7)18/ 407
• (8)15/ 492