وقت مخصوص:اول وقت پس از زوال خورشيد(--> زوال)به اندازه اداى نماز ظهر به نماز ظهر و آخر وقت قبل از مغرب به اندازه اداى نماز عصر به نماز عصر اختصاص دارد. بنابر اين، خواندن هركدام در وقت مخصوص ديگرى جايز نيست، و در بقيه وقت، مشترك‌اند.(3)بنابر نظر بسيارى از فقها اول وقت پس از مغرب به اندازه اداى نماز مغرب به آن نماز اختصاص دارد.(4)بنابر قول مشهور اگر از روى سهو نماز عصر در وقت مختصّ نماز ظهر، و نماز عشا در وقت مختصّ نماز مغرب خوانده شود باطل است؛ ليكن در وقت مشترك صحيح مى‌باشد(5)(--> وقت).

ديگر احكام:حَبْوَه(--> حبوه)به پسر بزرگ‌تر اختصاص دارد.(6)پوشيدن لباسى كه مختصّ زنان است، مانند چادر براى مردان و پوشيدن لباسى كه مخصوص مردان است، مانند عمامه براى زنان بنابر قول مشهور جايز نيست.(7)اِشعار(--> اشعار)در حج مخصوص شتر است؛ امّا تقليد(--> تقليد)علاوه بر شتر بر گاو و گوسفند نيز جريان دارد.(8)بنابر قول مشهور، جواز قصر(--> قصر)و اتمام(--> اتمام)در نمازهاى چهار ركعتى براى مسافر، مختصّ اماكن چهارگانه(--> اماكن اربع)است.(9)

اختصاصات النّبى

اختصاصات النّبى: احكام ويژه حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله.

براى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله احكام ويژه‌اى تشريع شده كه ديگران مشمول آنها نيستند. عمده اين احكام ـ كه شمار آنها بين پانزده تا هفتاد، بلكه بيشتر مى‌باشد ـ در بابهاى مختلف، از جمله نكاح آمده است. بعضى نيز در اين باره كتابى مستقل نوشته‌اند. نمونه‌هاى اين احكام عبارتند از:

• (3)مستند الشيعة 4/22
• (4)43
• (5)العروة الوثقى (ج) 2/ 256
• (6)مستند الشيعة 19/ 201
• (7)الروضة البهية 3/ 216 ؛ جواهرالكلام 22/ 115
• (8)جواهرالكلام 18/57
• (9)جواهر الكلام 14/ 329 .