1. حصول طهارت يا نجاست:آب نجس با اتّصال به آب كر(--> آب كر)يا جارى(--> آب جارى)پاك مى‌شود؛ هرچند برخى افزون بر اتّصال، ممزوج شدن دو آب را در تطهير شرط مى‌دانند.(1)بنابر قول مشهور، آب قليل(--> آب قليل)به صرف اتّصال به نجاست، نجس مى‌شود.(2)

2. تبعيّت در حكم:آب قليلِ متّصل به آب كر و جارى، حكم آن دو را دارد و با تماس با نجاست، نجس نمى‌شود.(3)عضو قطع شده تا هنگامى كه به بدن متّصل است، پاك مى‌باشد.(4)جلد قرآن نيز تا هنگام اتّصال به قرآن به لحاظ وجوب احترام و حرمت اهانت به آن، حكم قرآن را دارد.(5)اشياى نجس متّصل به زمين، مانند در و چوبهاى داخل ساختمان، همچون زمين، با تابش خورشيد با شرايطى پاك مى‌شوند(6)(--> خورشيد).

حكم زيادى متّصل ـ خواه در عَرْض يا طول، مانند فربه شدن حيوان يا بلند شدن درخت ـ در مواردى تابع حكم اصل آن است؛ همچون فربه شدن حيوانى كه به ديگرى بخشيده شده است كه در صورت منصرف شدن بخشنده، زيادى متّصل به حيوان همچون حيوان از آنِ بخشنده است،(7)يا زيادى متّصل پديد آمده در مال مورد شفعه(--> شفعه)مانند سرسبزى زمين يا بزرگى درختان كه از آنِ شفيع است نه خريدار،(8)يا فربه شدن حيوانى كه در رهن(--> رهن)است كه زيادى نيز جزء رهن مى‌باشد(9)و يا زيادى متّصل به مال غصبى كه ـ درصورت تأثير آن در افزايش قيمت آن مال، مانند فربه شدن حيوان ـ غاصب، ضامن زيادى نيز مى‌باشد(10)(--> نماء).

3. صحّت:از شرطهاى صحّت نماز جماعت، اتّصال صفها به معناى عدم فاصله غير متعارف ميان امام و مأموم و نيز ميان مأمومان و كسى كه ميان آنها و امام واسطه است، مى‌باشد.(11)پيوستگى تعقيب(--> تعقيب)به نماز به معناى فاصله نشدن ديگر كارها ميان نماز و تعقيبات در صحّت آن شرط است.(12)

اتّصال عرفى قبول به ايجاب جز در

• (1)العروة الوثقى 1/ 43
• (10)37/ 175
• (11)العروة الوثقى 1/ 777
• (12)جواهر الكلام 10/ 392
• (2)34
• (3)34
• (4)62
• (5)جواهرالكلام 6/ 98
• (6)262
• (7)28/ 203
• (8)37/ 374
• (9)25/ 229