ابقع

اَبقَع: كلاغ سياه و سپيد يا غير آن از ساير پرندگان و حيوانات(--> كلاغ).

اَبكَم --> لال

اِبِل-->شتر

ابلاغ

ابلاغ: رساندن.

مفاد ابلاغ اگر رساندن خبر و پيام باشد از آن به اعلام(--> اعلام)و اگر رساندن احكام و معارف دين به مردم باشد از آن به تبليغ(--> تبليغ)و چنانچه رساندن حكم صادر شده از قاضى‌اى به قاضىِ ديگر باشد به آن اِنهاء حكم(--> انهاء حكم)گفته مى‌شود. ابلاغ به معناى مبالغه در رساندن چيزى به بالاترين حدّ آن ـ از حيث مكان، زمان يا جز آن دو ـ نيز آمده است. به برخى احكام آن كه در بابهاى طهارت، جهاد و وصيّت آمده، اشاره مى‌شود.

رساندن نامه رزمندگان اسلام مستحب است.(1)مبالغه در مضمضه(--> مضمضه)با رساندن آب به انتهاى گلو و رساندن آن به بالاى بينى در استنشاق(--> استنشاق)مستحب است.(2)

وصىّ تا پيش از مردنِ وصيّت كننده مى‌تواند وصيّت را رد كند و نپذيرد، به شرط آنكه نظر خود را به موصى ابلاغ كند. در صورت عدم ابلاغ، وصايت بر قوّت خود باقى است و با صِرف ردّ باطل نمى‌شود.(3)

ابلامى

اِبلامى: نوعى ماهى.

از آن در باب اطعمه و اشربه نام برده شده است.

ابلامى از ماهيان فلس دار شمرده شده و حلال گوشت است.(1)

ابله --> احمق

ابليس --> شيطان

اِبن --> پسر

ابن آوى --> شغال

• (1)جواهر الكلام 36/ 250 ـ 251 .
• (1)منتهى المطلب (ق) 2/ 995
• (2)نهاية الإحكام 1/ 56
• (3)جواهر الكلام 28/ 413 ـ 415 .