نيست؛ بنابر اين مالك پس از اباحه مى‌تواند رجوع كند.

در معاطات(--> معاطات)گرچه اختلافات بسيارى وجود دارد ولى برخى، ظهور كلام مشهور را در اين دانسته‌اند كه معاطات مفيد اباحه محض است.(9)

اباحه مضمون

اباحه مضمون: اباحه به شرط ضمان در صورت تلف.

از آن در باب تجارت سخن رفته است.

اگر كسى مالى را براى ديگرى اباحه كند به شرط آنكه مباح‌له در صورت تلف مال، ضامن مثل يا قيمت آن باشد، صحيح است(--> ضمان)، ولى اگر به اين شرط مباح كند كه مباح‌له مبلغ معيّنى را ضامن باشد، به نظر برخى باطل است.(1)

(--> اباحه)

اباحه مطلق

اباحه مطلق: اباحه تمام تصرّفات.

اگر هرنوع تصرّف، حتّى تصرّفِ متوقّف بر ملك، مانند فروش كالاى مورد اباحه جايز باشد، به آن اباحه مطلق گويند.(1)اباحه مطلق يا از طرف شارع است و يا از جانب مالك. به مشهور نسبت داده شده كه معامله معاطاتى مفيد اباحه مطلق است(2)(--> معاطات).

اباحه معوّض

اباحه مُعَوَّض: اباحه در مقابل عوض.

به اباحه چيزى در عوض اباحه يا تمليك چيزى ديگر، اباحه معوّض گفته مى‌شود، مانند اينكه كسى انتفاع از زمين خود را براى ديگرى مباح نمايد؛ به شرط آنكه او نيز انتفاع از خانه‌اش را براى وى مباح كند، يا مالى را به او تمليك نمايد. از اين موضوع در باب تجارت بحث شده است.

ماهيّت:در ماهيّت اباحه در مقابل

• (1)بلغة الفقيه 2/ 62
• (1)المكاسب و البيع (نائينى) 1/ 217 .
• (2)73 ـ 74 .
• (9)العناوين 2/ 117 .