آيه{ أَقِمِ الصَّلَوةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ الَّيْلِ وَ قُرْءَانَ الفَجْرِ إِنَّ قُرْءَانَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُوداً}به اوقات نمازهاى پنجگانه در شبانه روز اشاره دارد كه از زوال خورشيد (دُلوك الشمس) كه وقت نماز ظهر است تا شدّت و اوج تاريكى شب (غَسَقِ الليل) مىباشد كه به نصف شب تفسير شده و پايان وقت نماز عشا است؛ و هنگام دميدن سپيده صبح (قرآن الفجر) يعنى فجر صادق كه وقت نماز صبح است.(1)
آيه هاروت و ماروت
آيه هاروت و ماروت:آيه 102 سوره بقره.
برخى به آيه{... وَ لَـكِنَّ الشَّيَـطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ مَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَـرُوتَ وَ مَـرُوتَ..}در باب تجارت بر جواز آموزش و انجام دادن سحر براى دفع ضرر سحر و باطل كردن آن استدلال كردهاند(1)(--> سحر).
آيينه
آيينه: جسم صيقلى و شفاف، منعكس كننده صورت اشياء.
از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج و ديات سخن رفته است.
نگاه كردن:به قول مشهور نگاه كردن مُحْرم(--> احرام)در آينه حرام است،(1)ليكن كفّاره ندارد و مستحب است وى پس از نگاه كردن، تلبيه(--> تلبيه)بگويد. برخى كفّاره آن را استغفار و بعضى ديگر بنابر احتياط، يك گوسفند دانستهاند.(2)هنگام نگاه كردن در آينه، حمد خدا مستحب است(3)و خواندن دعاى{ أَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى خَلَقَنِى بَشَراً سَوِيّاً وَ زَيَّنَنِى وَ لَمْ يَشِنِّى وَفَضَّلَنِى عَلَى كَثِيرٍ مِنْ خَلْقِهِ وَمَنَّ عَلَىَّ بِالإِسْلامِ وَ رَضِيَهُ لِى دِيناً}وارد شده است.(4)
آنچه نگاهكردن به آن حرام است ـ مانند عورت ديگرى يا بدن زن نامحرم ـ بنابر نظر مشهور، نگاه كردن به آن از آينه نيز حرام مىباشد؛(5)مگر در موارد ضرور، مانند درمان بيمار.(6)
تطهير:در اينكه چيز نجس كه با تابش خورشيد پاك مىشود، با انعكاس نور خورشيد از آينه نيز پاك مىگردد يا نه،