آيه{يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَوةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى الكَعْبَينِ...}بيانگر كيفيّت وضو براى نماز است كه عبارت است از شستن صورت و دو دست از آرنج و مسح سر و دو پا.
مراد از{ إِلَى المَرَافِقِ}بيان حدّ شستن در وضو است نه ابتدا و انتهاى شستن دست و آن اينكه جز كتف، بازو و آرنج، باقى دست بايد شسته شود، ليكن تعيين اينكه شستن را بايد از سر انگشتان آغاز كرد يا آرنج، با سنّت است كه آغاز آن را از آرنج مىداند.
مراد از{ وَامْسَحُوا بِرُءُسِكُم}مسح قسمتى از سر است. در اينكه مراد از«كَعْب»برآمدگى روى پا است يا مفصل بين ساق و قدم، اختلاف است.(1)
به جمله{ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَوةِ}به غيرى بودن وجوب وضو(--> وجوب غيرى)استدلال شده است؛ زيرا مفهوم آن، نفى وجوب وضو در صورت عدم قصد اقامه نماز است.(2)
آيه وطى -->آيه تحريم
آيه وفات
آيه وفات:آيه 234 سوره بقره.
آيه{ وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْوَ جاً يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً...}بيانگر عدّه وفات است، يعنى عدّه زنى كه شوهرش مرده، چهار ماه و ده روز است. اگر آيه 240 سوره بقره در مقام بيان عدّه باشد، به آيه ياد شده نسخ شده است(1)( --> عدّه).