با كافران از جهت دشمنى آنها با خدا و رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله است كه نه تنها جايز نيست، بلكه با ايمان به خداوند و رسول او منافات دارد؛ امّا مودّت از جهات ديگر، مانند مودّت با خويشاوندان يا پدر و مادر كافر از باب صله رحم جايز است.(1)
آيه محاربه
آيه مُحاربه:آيه 33 سوره مائده.
آيه{إِنَّمَا جَز آؤُا الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِى الأَرْضِ فَسَاداً أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَـفٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الأَرْضِ ذَ لِكَ لَـهُمْ خِزْىٌ فِى الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِى الْأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ }بيانگرحدّ محارب است. در اينكه كيفرهاى ياد شده در آيه، يعنى قتل، به دار آويختن، بريدن دست و پا در خلاف جهت يكديگر و تبعيد، به نحو ترتيب است يا تخيير، اختلاف است.
به جمله{ وَ لَهُمْ فِى الْأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ }براى اثبات كبيره بودن گناه محاربه استناد شده است(2)( --> گناه كبيره).
(--> محاربه)
آيه مُحرّمات --> آيه تحريم
آيه مسارعه
آيه مُسارعه:آيه 133 سوره آل عمران.
از آيه{وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِن رَّبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَـوَ تُ وَ الأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ}استحباب مبادرت به انجام دادن اعمال نيكو و پسنديده كه موجب آمرزش مىگردد، همچون نماز گزاردن در اوّل وقت، روزه گرفتن، صدقه دادن و صله رحم استفاده شده است.(1)