به آيه{ وَ لاَتَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ...}بر حرمت گرايش و ميل به حاكمان ستمگر، هر چند به مقدار اندك، استدلال شده است كه پذيرش پست و منصب از سوى حاكم جائر و دوستى با او و خشنودى و رضايت از اعمال وى و حتّى دوست داشتن بقاى او، هرچند براى زمانى كوتاه، از مصاديق آن شمرده شده است. مراد از ركون، ميل اندك است.(1)
به جمله{ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ}بر گناه كبيره بودن ركون به ستمگران استناد شده است(2)( --> گناه كبيره).
آيه رمى -->آيه قذف
آيه رهن
آيه رهن:آيه 283 سوره بقره.
به آيه{ وَ إِن كُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا كَاتِباً فَرِهَـنٌ مَّقْبُوضَةٌ...}بر مشروعيّت گرفتن رهن(--> رهن)بر دين(--> دين)استناد شده است. از واژه«مَقْبُوضَة»شرط بودن قبض در رهن استفاده شده است. علاوه بر اين، آيه اشاره دارد كه رهن بايد عين خارجى ـ كه قابل قبض است ـ باشد. بنابر اين، رهن دين صحيح نيست.(1)