بر اساس اين آيه، خوردن محرّماتِ ياد شده هنگام اضطرار(--> اضطرار)و به اندازه رفع نياز جايز است.(2)
از جمله{ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ}استفاده شده كه حيوانات حرام گوشت، مانند درندگان كه در حال حيات پاكند، بعد از مرگ نيز در صورت وقوع ذبح بر آنها پاكند و نيز خوردن هر چه كه عنوان غير مذكّى بر آن صادق باشد، حرام است.(3)
مشهور با استناد به اينكه در اين آيه، حرمت به ذات اشياى مذكور نسبت داده شده، هيچ گونه تصرّفى را در محرّمات ياد شده جايز نمىدانند، امّا برخى معتقدند تحريم هر چيزى، بسته به نوع استفاده از آن است. از اين رو، حرمت مناسب با مردار، خون و گوشت خوك، خوردن آن است، نه هر گونه تصرف.(4)